Фота: асабісты архіў
18-гадовую Аніту затрымалі раніцай 23 лютага разам з яе 26-гадовым братам Янам. У іх кватэру ўварваліся група захопу ГУБАЗа і САХРа ў поўным абмундзіраванні і са зброяй. Пра гэта расказвае Хрысціна Місючэнка, сваячка Аніты.
«Да іх стукаліся ў дзверы, але яны не чулі, бо спалі. У выніку дзверы ўзламалі. Правялі ператрус, з таго, што знайшлі — беларускі сцяг. Яна, брата Аніты, збілі яшчэ там да страты прытомнасці. Я з ім пасля размаўляла, і ён не памятае, што ў той момант адбывалася. Дапытвалі яго ў кватэры, хацелі, каб ён сказаў пароль ад тэлефона», — кажа Хрысціна.
У гэты ж дзень у Аніты адбыўся суд. Дзяўчыне прысудзілі 15 сутак па артыкуле 24.3 (непадпарадкаванне сілавікам). Пасля іх яе не выпусцілі.
«Наогул першапачаткова яны прыйшлі, бо нібыта была нейкая спасылка, звязаная з планам «Перамога», — сказалі «Нашай Ніве».
Магчыма, гаворка пра падманную спасылку на несапраўдную «Перамогу», размешчаную сілавікамі, каб ідэнтыфікаваць людзей, якія шукаюць кантакта з планам, створаным сілавікамі, якія арганізаваліся ў «Байпол» — ініцыятыву афіцэраў супраць дыктатуры.
«Хто рэгістраваўся па ёй, тых яны зараз адсочваюць, — кажа Хрысціна Місючэнка. — Пасля ў тэлефоне Аніты знайшлі фатаграфію з мітынгу ў 2020 годзе.
Маці пра затрыманне ніхто не сказаў. Яна даведалася пра гэта толькі праз некалькі дзён, калі Ян і Аніта перасталі выходзіць на сувязь. Сваякі, вядома, чакалі, калі яна выйдзе. Але Аніце далі артыкул 342 Крымінальнага кодэкса (арганізацыя дзеянняў, якія груба парушаюць грамадскі парадак, або актыўны ўдзел у іх). Яну прыпісалі артыкул 361 Крымінальнага кодэкса (стварэнне экстрэмісцкага фарміравання або ўдзел у ім)», — кажа Хрысціна.
Адразу пасля затрымання Ян апынуўся ў шпіталі. Адтуль ён змог уцячы. Цяпер хлопец у бяспецы.
«Я змагла яго пару разоў наведаць, перадаць рэчы, — кажа сваячка. — Як ён мне расказваў, яны б'юць так, каб не было слядоў пабояў. Бачыла на ім сляды ад кайданкоў, а яшчэ раней у кватэры акрываўленую шкарпэтку. Разгром, вядома, там быў поўны», — працягвае яна.
«На фатаграфіі з мітынгу я таксама была, — дадае Хрысціна. — Калі даведалася пра гэта, адразу ж з'ехала з Беларусі. Літаральна праз некалькі дзён прыйшлі па мяне тры мужчыны ў скураных куртках. Дома быў брат, якому 16 гадоў. Калі ён выходзіў, яны стаялі на калідоры. Спыталі, куды ён. Брат адказаў, што ў школу на дадатковыя заняткі.
Яны загадалі адчыніць кватэру, дасталі ўсе ўтрох пісталеты і наставілі на майго брата. Ён ішоў наперадзе, а ззаду яны.
Паглядзелі ўсе пакоі, нікога не было. Зайшлі да мяне ў пакой, убачылі на стале нейкія ключы і ўзялі іх. З маім братам яны паехалі ў кватэру Яна і Аніты, паспрабавалі адамкнуць дзверы, але не ўдалося. Пасля гэтага брата адпусцілі і вярнулі разам з гэтымі ключамі».
Фота: асабісты архіў
Аніта, расказвае сваячка, вельмі добра вучылася ў школе.
«Яна дабрадушная, не трымала зла на кагосьці. Любіла маляваць, збіралася паступаць ва ўніверсітэт. Але
з-за таго, што ў іх у сям'і складанае фінансавае становішча, Аніта пачала падзарабляць мерчэндайзерам, а другую палову дня малявала, рабіла вырабы ручной работы.
У ВНУ яна хацела паступаць на маркетолага, але больш маляваць у гэтай сферы. Цяпер якраз ідзе час, калі яна павінна рыхтавацца да паступлення, а яна сядзіць у СІЗА».
***
Падтрымаць Аніту можна лістом, а лепш паштовым пераводам ці бандэроллю (тут правілы высылання бандэроляў у турмы) з прадуктамі па адрасе:
СІЗА-1. 220030, г. Мінск, вул. Валадарскага, 2,
Аніта Алегаўна Бакуновіч.
Таксама дзяўчыну можна падтрымаць грашовым пераводам праз сваякоў:
Khristsina Misiuchenka
(IBAN)
PL57 1090 1694 0000 0001 5001 3322
Назва банка: Santander
SWIFT (BIC)
WBKPPLPP
Чытайце таксама:
«Думаю, лёс падсудных ужо вызначаны». Жонка баранавіцкага актывіста Гундара — пра суд над мужам
Валанцёрка фонду «Краіна для жыцця» Юлія Сырых — на волі
