Фота: Еўрарадыё
Стала блага па дарозе ў Мікалаеў
На бягучы момант Урбановіч ацэньвае стан свайго здароўя як сярэдні. Дзяніс ляжыць пад кропельніцамі, яму баліць галава, а левае вуха дагэтуль не чуе.
Спачатку ён быў у раённым шпіталі, пасля чаго хлопца перавезлі ў Мікалаеўскі шпіталь.
«Дарогі я не вытрымаў, мне стала блага, але потым усё нармалізавалася. Лекары кажуць, праз пэўны час усё адновіцца, але дакладныя тэрміны не агучваюць.
Месцаў у шпіталі хапае, нейкага недахопу лекаў ці персаналу няма, ёсць шмат замежных лекаў. Украіне зараз усе дапамагаюць, таму няма праблем з забеспячэннем», — дзеліцца назіраннем Урбановіч.
«Украінцы разумеюць, у якім мы становішчы»
Па словах байца, некаторыя ў шпіталі здзіўляюцца, калі даведваюцца, што ён з Беларусі.
«Але беларусаў тут паважаюць, яны разумеюць, у якім мы становішчы, і ўжо добра ведаюць, хто такі Лукашэнка. Украінцы часта кажуць: «Не перажывай, вызвалім нашу зямлю — дапаможам вам».
Каліновец адзначае, што нават пры няпростой сітуацыі на фронце ўкраінскія і беларускія ваяры захоўваюць баявы настрой.
«Гэта і наша вайна»
Нягледзячы на атрыманыя раненні і кантузію, Дзяніс кажа: ніколі не ўзнікалі думкі, што ён дарма пайшоў на фронт. Ён называе гэтую вайну не толькі ўкраінскай, але і нашай.
«Кожны беларус павінен прымаць у ёй удзел», — лічыць Урбановіч і дадае, што для яго гонар ваяваць поруч з украінцамі.
«Яны крутыя, бо ўсе аб'ядналіся ад малога да вялікага. Так, вораг нешта спрабуе захапіць, але нам таксама ўдалося адкінуць іх на Херсоншчыне аж на 9 кіламетраў. Рускія не ўмеюць ваяваць, яны моцныя толькі з ракетамі і артылерыяй, каб такая самая зброя была ў нас, то мы б ужо дайшлі да іх межаў», — лічыць Урбановіч.
Што да вяртання на перадавую, то Дзяніс ужо хацеў бы паехаць на фронт, але зрабіць гэта зможа толькі пасля поўнага выздараўлення.
