Месца №26
— Мой білет па маршруце Варшава — Мінск быў набыты праз інтэрнэт на 17 ліпеня, час адпраўлення — 23:15, з аўтавакзала «Заходні». На білеце было пазначана, што аўтобус дадатковы, — кажа Надзея.
Калі яна прыехала на аўтавакзал, то не знайшла свайго рэйса на інфармацыйным табло, а білетныя касы аказаліся ўжо зачыненыя — спытаць не было ў каго.
— Звычайна аўтобусы з Варшавы ў Мінск адпраўляюцца з 8-й платформы. Я прыйшла, тамака было вельмі шмат людзей. Усе перажывалі і хваляваліся, таму што не маглі знайсці інфармацыю, дзе будзе стаяць аўтобус, — працягвае наша чытачка.
Хто быў у такой сітуацыі, разумее гэтае хваляванне: а раптам аўтобус ужо прыбыў кудысьці і вось-вось зʼедзе? А мы ж тут, а не там — напэўна, трэба ісці туды. А туды — гэта куды? Ці лепш стаяць тут і гэта будзе больш правільна?
Карацей, стаяць людзі, ціха панікуюць унутры сябе. І тут амаль адначасова, па словах Надзеі, прыбываюць два аўтобусы, абодва з абазначэннямі Intercars.
— На першым з іх была таблічка з указаннем маршруту: Варшава — Мінск. Я падышла да кіроўцы, каб ён праверыў мой білет і паглядзеў пашпарт. Ён спытаў маё месца. Я сказала, што 26-е. Кіроўца паглядзеў у спіс, паглядзеў маё прозвішча, праверыў візу. Потым выкрасліў са свайго спісу месца 26 і сказаў мне праходзіць, — распавядае дзяўчына.
Яна паставіла торбу ў багаж, заняла 26-е месца. Выдыхнула. Усё, можна ехаць.
Іншая дзяўчына. Паліцыя
Аказваецца, не ўсё. Была яшчэ адна дзяўчына, у якой таксама быў білет да Мінска на 23:15. Напэўна, яна таксама шукала патрэбную платформу, перажывала, спадзявалася хутчэй сесці ў аўтобус і выдыхнуць.
А Надзея сядзіць на месцы 26 і глядзіць у акно.
— Хвілін праз сем прыйшла дзяўчына і сказала, што ў яе таксама месца 26. Мы разам пайшлі да кіроўцы разбірацца. Ён яшчэ раз адкрыў свой спіс, пачаў правяраць. У выніку аказалася, што майго прозвішча ў спісе няма, а прозвішча гэтай дзяўчыны ёсць. Мне сказалі, каб я забірала свае рэчы і выходзіла, — дзеліцца непрыемнымі ўспамінамі наша чытачка.
Станавілася зразумела, што Надзея выбрала з двух аўтобусаў на Мінск не той. А ў той ужо не перасядзеш, вунь ён, паехаў. І што рабіць?
— Я спытала вадзіцеля: «Куды мне ісці, бо з-за вашай памылкі іншы аўтобус ужо зʼехаў?» Мне адказалі, што гэта мая праблема, а аўтобусу трэба адпраўляцца. Я прасіла кіроўцаў звязацца з тым, іншым аўтобусам, каб я магла перасесці, бо перавозчык адзін і той жа, тым больш усё здарылася не па маёй віне. Прасіла пакінуць мяне ў гэтым аўтобусе, бо ён таксама едзе ў Мінск, а наперадзе былі вольныя чатыры сядзенні ў першым радзе, іх яшчэ называюць вадзіцельскімі. Мне адмовілі на абедзве просьбы і паўтарылі, што я павінна забраць свае рэчы і выйсці на вуліцу, інакш яны выклічуць паліцыю, —— успамінае суразмоўца.
Становішча абвастралася, але Надзея ўсё яшчэ спрабавала змагацца.
— Я адмаўлялася выходзіць, бо разумела, што віна цалкам ляжыць на кіроўцы гэтага аўтобуса, які правяраў мой пашпарт і ўпусціў мяне ў салон. З-за яго халатнасці, непрафесіяналізму я павінна была начаваць на вакзале, заплаціўшы за білет да Мінска 99 рублёў. Але ў выніку вінаватай зрабілі мяне, маўляў, чаго гэта я падышла да гэтага аўтобуса, а не да суседняга? Кіроўца нават не думаў прасіць прабачэння і выклікаў паліцыю, — кажа наша чытачка.
Надзея спрабавала ўсё растлумачыць і людзям у форме. Тыя выслухалі, але папрасілі ўсё ж выйсці з аўтобуса. Дзверы зачыніліся, ён зʼехаў. Паліцыянты таксама сышлі, іншых пытанняў да дзяўчыны ў іх не было.
— Вы не ўяўляеце, як я перанервавалася. Быў выходны дзень, ахвочых зʼехаць мноства, я ўжо не разлічвала, што ўвогуле змагу дабрацца да Мінска. Грошай на гасцініцу і зваротны білет у мяне ўжо не было, віза заканчвалася 18 ліпеня, яшчэ і сумкі гэтыя, — дадае суразмоўца.
Праз паўгадзіны
Кашмар працягваўся паўгадзіны, пакуль не прыбыў наступны аўтобус: таксама да Мінска і таксама Intercars.
— Гэта быў рэйс на 23:50. У аўтобусе было вольнае месца, да таго ж кіроўца трапіўся вельмі разумеючы: грошай з мяне ён не ўзяў, проста запісаў мой нумар білета, — працягвае Надзея.
Раніцай дзяўчына была ў Мінску.
Па вяртанні яна накіравала скаргу ў Intercars.
— Мяне шакавала тое, як са мной абышліся кіроўцы першага аўтобуса. На таблічцы быў напісаны маршрут Варшава — Мінск, стаяў лагатып кампаніі. Зразумець самастойна, што гэта не мой аўтобус, я не магла. Да таго ж наперадзе яшчэ заставаліся вольныя месцы. Мабыць, яны не прадаюцца і прызначаны для кіроўцаў, але тэарэтычна мяне ж маглі пасадзіць на адно з іх? — мяркуе наша чытачка.
Адказ Intercars
Надзея атрымала адказ Intercars з тлумачэннямі. І першае, што дзяўчыне паведамілі, — ніякіх праваадносін паміж ёй самой і кампаніяй няма, бо білет набываўся ў іншай арганізацыі, якая працуе па субагенцкай дамове: «Інтэркарс Еўропа» перавозчыкам не зʼяўляецца, а толькі рэалізуе квіткі на рэйсы розных перавозчыкаў.
Аднак кампанія ўсё ж высветліла абставіны справы, у тым ліку пазіцыю непасрэднага перавозчыка.
Дзяўчыне ўказалі на абавязак пасажыраў азнаямлівацца з правіламі перавозкі. У гэтых правілах ёсць указанне на тое, што пасадка ў аўтобус пачынаецца за 30 хвілін да адпраўлення.
«30 хвілін часу да адпраўлення рэйсавага аўтобуса неабходныя для таго, каб пасажыр да моманту пасадкі мог скарыстацца паслугамі пасажырскага тэрмінала ў пункце адпраўлення, у тым ліку высветліць, з якой платформы адпраўляецца яго рэйсавы аўтобус (на электронным табло або ў касе)», — гаворыцца ў адказе кампаніі.
Зыходзячы з прадстаўленай Надзеі інфармацыі, у 23:15 з розных платформаў аўтавакзала ў Варшаве сыходзілі два рэйсавыя аўтобусы ў Мінск: адзін з Кракава, іншы непасрэдна з Варшавы.
«Безумоўна, кіроўцы перавозчыка звяраюць прозвішчы пасажыраў з пасадачнай ведамасцю, аднак у начны час асветленасць недастатковая, і памылка пры чытанні прозвішча на лацiнцы мела месца. І калі кіроўца памыліўся з пасадкай пасажыра, то ён абавязаны быў гэтую памылку выправіць, тым больш што на гэтае месца прыйшоў пасажыр, які мае ўсе законныя падставы для паездкі», — адзначылі ў Intercars.
Там падкрэслілі, што ў кіроўцы аўтобуса былі ўсе законныя падставы адмовіць у паездцы ў сувязі з неадпаведнасцю білета, які быў у пасажыра. У Intercars таксама дадалі, што ў аўтобусе вольных месцаў не было, таму дзяўчыне і было прапанавана выйсці з яго. Ну а паколькі час для пасадкі пасажыраў і праверкі дакументаў у кіроўцы абмежаваны, то на месца выклікалі паліцыю — каб зняць пасажыра з рэйса.
Як сказана ў афіцыйным адказе, вадзіцелем наступнага аўтобуса была аказана дапамога ва ўрэгуляванні сітуацыі, а перавозчык пайшоў насустрач і не стаў спаганяць плату за праезд на іншым рэйсе.
Улічваючы ўсё гэта, у Intercars палічылі скаргу Надзеі неабгрунтаванай.
