Čamu ludzi bajacca paskardzicca navat u «Źviazdu»?
Žurnalist va ŭsim vinavacić ananimščykaŭ.
10.07.2007 / 10:02
Voś jaki artykuł źjaviŭsia ŭ hazecie «Źviazda» pad zahałoŭkam «Nia nam sudzić...».:
«U numary haziety «Źviazda» za 26 červienia pad rubrykaj «Haračy» telefon «Źviazdy» była źmieščana publikacyja «Čamu znizilisia zarobki rabotnikaŭ fiermy?». Dniami jana mieła niečakany praciah. Ale napačatku koratka nahadajem sutnaść toj skarhi i adkazu na jaje.
U rabotnikaŭ centralnaj fiermy Minskaha abłasnoha ŭnitarnaha pradpryjemstva «Doktaravičy» Kapylskaha rajona za apošni miesiac, u paraŭnanni z papiarednimi, znizilisia zarobki. Zrazumieła, u viaskoŭcaŭ uznikli pytanni: što dy jak.
Kab razabracca ŭ situacyi, redakcyja musiła prasić dapamohi ŭ načalnika ŭpraŭleńnia sielskaj haspadarki i charčavańnia rajvykankama Iryny Kiślak. Vyniki praviedzienaj pa sutnasci skarhi pravierki praź niekalki dzion nam davioŭ načalnik adździeła ekanomiki ŭpraŭleńnia Hienadź Misievič. Kali znoŭ ža koratka, znižeńnie zarobkaŭ u rabotnikaŭ fiermy tłumačyłasia šeraham abjektyŭnych pryčyn. Heta i pierachod na rascenki letnia‑pašavaha pieryjadu, i znižeńnie nadojaŭ małaka ŭ paraŭnanni ź letašnim pieryjadam, i znižeńnie tłustasci małaka, i ŭvohule nievialikaja kolkaść statku na fiermie. Paŭtorymsia, heta byli vyniki pravierki, praviedzienaj pa prośbie redakcyi i ahučanyja Hienadziem Misievičam.
Prablema ŭznikła tam, dzie, jak kažuć, nie čakali. Žančyna, jakaja telefanavała ŭ redakcyju, pradstaviłasia (choć i nie adrazu) Aksanaj Alaksandraŭnaj Parančuk, čyj muž u liku inšych siami rabotnikaŭ pracuje na fiermie. Tak, ja źviartajusia ad imia ich usich, jany viedajuć pra skarhu ŭ hazietu, trojčy adkazała žančyna na pytańnie žurnalista.
Ale dniami redakcyja atrymała list ź vioski Novyja Doktaravičy Kapylskaha rajona ad... Parančuk Aksany Branisłavaŭny. Jana piša, što nikudy nie źviartałasia, ale, pakolki ŭ vioscy bolš niama ludziej z takim prozviščam (muž pracuje na fiermie, ale taksama tut ni pry čym), aŭtarstva skarhi prypisvajuć joj.
Aksana Branisłavaŭna — chatniaja haspadynia, jak mnie padałosia, vielmi pamiarkoŭny, razvažlivy čałaviek. Da situacyi, treba addać joj naležnaje, adniesłasia z razumieńniem. Syšlisia na tym, što Boh sudździa tamu čałavieku, jaki skarystaŭ čužoje prozvišča.
Mušu zaŭvažyć, što vypadki, kali zajaŭniki prosiać dapamohi, ale nie žadajuć nazyvać prozvišča, adras nie takija ŭžo redkija...»
Dalej žurnalist va ŭsim vinavacić ananimščykaŭ. A pryčyna ž u strachu pierad uładami, strachu adkaznaści, jaki apanavaŭ krainu ad vierchu da nizu.