«Prašu, nie varta vinavacić Romu» — pieršyja listy ad Sofji Sapiehi ź SIZA KDB
Siamja zatrymanaj u Minsku rasijanki Sofji Sapiehi atrymała pieršyja dva listy ad dački.
09.06.2021 / 07:32
Sofja prosić nie vinavacić u tym, što zdaryłasia svajho siabra Ramana Pratasieviča. 23 maja Sapiehu i Pratasieviča zatrymali ŭ aeraporcie paśla taho, jak biełaruskija ŭłady pasadzili samalot Ryanair, na jakim para lacieła z Afin u Vilniu.
Listy byli napisanyja 1 i 3 červienia. Ruskaja słužba VVS publikuje frahmienty listoŭ z dazvołu maci Sofji Hanny Dudzič.
U listach Sapieha apisvaje žyćcio ŭ śledčym izalatary.
«Adziny strach, jaki mučaje mianie, — heta strach adstać. Adstać ad žyćcia, jano ž takoje niestatyčnaje. Bajusia vyjści nikim i absalutna niepatrebnaj hramadstvu. Strašna, što tak i nie abaraniła dysiertacyju.
Siońnia treciaha, dzień, kali ja pavinna była ranicaj abaranić mahistarskuju dysiertacyju, a ŭviečary adpravicca z Romam u restaran, pić šampanskaje, jeści pastu, sustrakać leta, całavacca i kachać, — piša Sofja. — Adnak vyjšła ŭsio trochi inakš.
Zamiest hetaha ranicaj ja paśniedała kašaj, patreniravalisia, a ŭviečary vypiła harbatu ź piečyvam. Adna. Nie było abarony, nie było Romy, restarana i chałodnaha šampanskaha. Nie było śviata i kachańnia. Ale zatoje była harbata. Pra heta vielmi horka dumać, ale zdajecca, u žyćci jašče šmat usiaho zdarycca, a ja heta prapušču. Mnie nie chaciełasia pra heta pisać, ale padzialicca mnie niama z kim i ja nie ŭtrymałasia. Daruj».
«Ja nikoli nie vieryła ŭ praročyja sny i inšaje. Ale… u noč pierad vyletam z Afin Romu pryśniŭsia son, što my pryziamlajemsia ŭ Minsku.
Jon raniej kazaŭ, što jamu śniacca praročyja sny. Škada tolki, što heta byŭ adzin ź ich. Prašu, nie varta vinavacić Romu ŭ tym, što ŭsio tak vyjšła. Jon abierahaŭ i kłapaciŭsia pra mianie jak umieŭ. Heta možna nazvać kachańniem. Dalej usio budzie raźvivacca nialohka, ale, spadziajusia, projdzie hety šlach hodna», — praciahvaje ŭ svaim liście Sofja.
List ad Sofji Sapiehi
«Siońnia ŭviečary ja atrymała dva listy, — raspaviadaje Sofja Sapieha. — Pryznacca ščyra, heta byŭ pieršy raz za ŭvieś čas, kali ja zapłakała. Ja nie płaču tut.
U pieršyja sutki ja paznajomiłasia ź dziaŭčynaj, jana tady ŭ prostym sensie nie dała mnie źmierznuć. Taksama jana mnie skazała, što ja na ŭsio žyćcio zapomniu pieršy list. I mieła racyju — ja zapomniu kožny radok, kožny skaz. Ja zapomniu heta pačućcio».
«Što tyčycca mianie, to ja trymajusia, vielmi šmat čytaju, pastajanna čytaju. Tolki što dačytała «Tryvožnaje ščaście» Ivana Šamiakina. 600 staronak za try dni. Prysiadaju sto razoŭ ranicaj, spačatku pres i inšaje. Pišu dziońnik. Ciapier narešcie na takija rečy času ŭ mianie dastatkova. Ja spraŭlajusia», — zaklučaje Sapieha.
«Ja pačała aryjentavacca pa zvanach! Pakolki žyvu ja pakul pa-za dakładnym časam, hadzińnika ŭ mianie tut niama, zatoje jość zvany! Za aknom kožnuju hadzinu jany bjuć peŭnuju i roŭnuju dakładnamu času kolkaść razoŭ.
Tak ja aryjentujusia, — piša Sapieha. — U lusterka siabie nie bačyła z 25-ha čysła [c 25 maja 2021 hoda — Bi-bi-si], tamu stan skury vyznačaju rukami, heta navat paciešna. Darečy, lusterka nie prymali, bo jano nie było takich paramietraŭ. Treba maleńkaje kišennaje i ŭ płastmasavaj ramcy».
«Chaču skazać, dakładniej napisać, što ja nie zdajusia. Ja trymajusia. Pačała ŭśmichacca. Upieršyniu ŭ žyćci radujusia takim drobiaziam, jak śpievu ptušak, soniejku, cikavaj knizie. Sapraŭdy radujusia. Nie źviartaju ŭvahu na niekatoryja drobiazi. Navat adrosłyja paznohci, brovy i t. d. mianie nie biantežać bolš:)».
U listach Sapieha apisvaje žyćcio ŭ śledčym izalatary, adznačaje, što jaje rehularna naviedvaje doktar i «kole hlukozu dla apietytu».
«Ja jem, dobra jem, ščyra! Vašy prysmaki i inšaje laciać dosyć chutka:) tak, tut jość doktar, i jon rehularna mianie naviedvaje. Pryjemny čałaviek. Vypisaŭ mnie supakajalnaje i kole hlukozu dla apietytu. Jon prosić nazyvać heta syvaratkaj praŭdy:)
Nie pieradać, jak pryjemna, što tabie telefanujuć i pišuć siabry z univiersiteta. Praŭda — vielmi. Pieradajcie im, kali łaska, vialikaje pryvitańnie, skažycie, što ja vielmi caniu heta. Ja hanarusia, što ŭ mianie jość takija ludzi, jak jany! Pieradajcie im heta!»
«Pa čutkach i vašych listach (navin tut u mianie niama), ja razumieju, što stała trochi viadomaj. Nikoli b nie padumała, što takoje adbudziecca. Tym bolš sa mnoj. Heta taksama ciešyć. Jak i kazała, chaj mnie pišuć listy».
* * *
23-hadovaja Sapieha — hramadzianka Rasii, jana amal usio žyćcio pražyła ŭ Biełarusi. U Litvie ŭ jaje časovy vid na žycharstva, jana vučycca ŭ mahistratury Jeŭrapiejskaha humanitarnaha ŭniviersiteta (JEHU) u Vilni pa prahramie «Mižnarodnaje prava i prava Jeŭrapiejskaha sajuza».
Na ŭmovach ananimnaści VVS parazmaŭlała z krynicaj, znajomaj z materyjałami spravy, i vyśvietliła, što Sapiehu padazrajuć pa troch artykułach KK Biełarusi — ab arhanizacyi parušeńnia hramadskaha paradku i masavych biesparadkaŭ, a taksama raspalvańni sacyjalnaj varožaści.
25 maja ŭ efiry STB pakazałividea, u jakim Sapieha kaža, što źjaŭlajecca redaktaram telehram-kanała «Čornaja kniha Biełarusi», jaki publikuje asabistyja źviestki siłavikoŭ, čynoŭnikaŭ, suddziaŭ i žurnalistaŭ dziaržaŭnych ŚMI. Hety kanał byŭ pryznany ŭ Biełarusi ekstremisckim.
Maci Sapiehi ŭ razmovie z VVS vykazvała sumnievy z nahody pryznalnych pakazańniaŭ dački na videa. «Navat siabry mnie telefanavali i kazali: ciotka Ania, vy bačycie, heta nie ŭłaścivaja joj maniera. Jana razhojdvajecca, vočy ŭ niebie. Jak byccam baicca niešta zabycca», — kazała Hanna Dudzič.
Urady zachodnich krain i mižnarodnyja pravaabarončyja arhanizacyi ličać abvinavačvańni suprać Pratasieviča i Sapiehi palityčnymi i patrabujuć ich nieadkładnaha vyzvaleńnia.