Міністр замежных спраў Літвы Лінас Лінкявічус (справа), Адам Глобус і Эвалдас Ігнатавічус.
Выставу ў памяшканні МЗС можа наведаць кожны.
3 красавіка ў Вільні ў будынку Міністэрства замежных спраў на Лукішскім пляцы (J.
Арганізавала выставу мінская галерэя «Ў». Першае слова на адкрыцці браў міністр замежных спраў Літвы — Лінас Лінкявічус. Сама ж выстава была прымеркаваная да прызначэння ў Беларусь новага літоўскага пасла — Эвалдаса Ігнатавічуса, якога шмат хто ведае як паэта і крытыка.
Цягам усёй сваёй гісторыі Вільня, была адным з цэнтраў беларускае духоўнасці і мастацтва. У гэтым слынным месцы спляталіся нашы культуры ў гожы ўзор цывілізацыі Вялікага Княства Літоўскага. І не дзіўна — бо межаў паміж Мінскам і Вільняю ніколі не было да ХХ стагоддзя! І сёння, блізкія на мапе як ніхто іншы, нашы сталіцы падзеленыя, як ніколі раней.
Аднак мы не выкраслім з нашае гісторыі факт, што стваральнік факультэта мастацтваў у адроджаным Віленскім універсітэце — прафесар Фердынанд Рушчыц нарадзіўся ў Беларусі і скончыў класічную гімназію менавіта ў Мінску.
Векавыя традыцыі ў ХХ стагоддзі прадстаўлялі ў Вільні такія класікі беларускага мастацтва, як Язэп Драздовіча, Пётра Сергіевіч і Міхась Сяўрукі многія, многія іншыя творцы — мастакі, фатографы, архітэктары родам з Беларусі. І сёння, тутсама, працягваюць тварыць беларусы: жывапісцы Алег Аблажэй і Хрысціна Балаховіч, Сяргей і Аляксандр Поклады, Уладзімір Голуб, фотамастакі Алена Адамчык і Дзяніс Раманюк і многія іншыя творцы, ад чыіх асабістых і творчых лёсаў Вільня неаддзельная. Як і багата, багата, багата гадоў таму…
А мастакі з Мінска імкнуцца сюды, як і раней, каб далучыцца да вялікае агульнае спадчыны і натхніцца сённяшнім днём. Вільня
Для Адама Глобуса Вільня пачынаецца з апавяданняў пра даваеннае бацькава дзяцінства, з апавяданняў жонкі пра школьныя гады, праведзеныя ёю тут, з апавяданняў сяброў, якія жывуць тут.Таму яго краявіды Вільні і Мінска — вельмі асабістыя. Калі фатограф можа імгненна спыніць пейзаж навек, то мастак сам спыняецца ў пейзажы. І тады пейзаж ажывае, пачынаючы казаць, звяртаючыся да гледача… Мастак, манументаліст, жывапісец і літаратар, Адам Глобус дзеліцца з намі сваім персанальным досведам, сённяшнім вопытам ужо ХХI стагоддзя.
Для мастачкі Вольгі Сазыкінай Вільня — месца бясконцых вяртанняў. Вяртанняў ў студэнцкія гады, у рамантыку ранейшых вечароў і ў банальнасць сённяшніх працоўных будняў. Мастачка гадамі стварала ўласныя час і прастору, дзе аб’ектам і падставай для стварэння, урэшце, стала сама жыццё. Творца ўжытковага мастацтва, стваральніца розных
Дзве кропкі на мапе Еўропы — Вільня і Мінск, два старажытныя гарады, што здаюцца такімі блізкімі, калі глядзець зверху, і такімі рознымі, калі ўдыхаеш іх паветра. А можа, нашы адрозненні такія ж натуральныя, як розніца між двума берагамі аднае ракі ці як розніца паміж жанчынамі і мужчынамі, раз яны натхняюць нас? І сціраць іх бессэнсоўна… Бо менавіта яны спарадзілі мноства прыгожых і цікавых твораў. Сведчаннем таму — даробак двух беларускіх аўтараў, для якіх сталіца Літвы ўжо даўно не чужая.
