Шаноўны Павал Ізотавіч, мяне заўсёды цікавіла рэакцыя звычайных чувакоў на крытычныя наезды на сябе любімых у публікацыях Саўбелкі. Фэльетон з блогу Лёліка Ушкіна.

Прадстаўнікоў апазіцыі і Газпрому тут не разглядаем. Гэта пра іх адзін кінагерой правильна казаў: “Паручык, мяне часам турбуе пытанне, ці была ў вас маць?”.

Наш герой - звычайны грамадзянін, які Нашай Нівы не чытае, дазіравана бухае, марыць пабачыць Парад на дзень Рэспублики - вінцік так бы сказаць сістэмы.

Уявім, што ён выпадкова аступіўся, аднак прачытаўшы СБ зразумеў свае памылкі, перакаваўся і хоча вярнуцца ў шэрагі магильшчыкаў перажыткаў, якія прэзідэнт выкрыў у Дырэктывах нумар айнц, цвай і драй?

Аднак тут Саўбелка часам халтурыць – не дае канкрэтнага рэцэпту катарсісу.

Вось возьмем нумар за сераду, дзе журналістка Віка Папова узняла пытанне – Ці патрэбна Менску сцяна Цоя?

“…минская стена памяти Цоя с каждым годом производит все более тягостное впечатление: молодежь там часто тусуется в непотребном виде, порой много мусора кругом, никакого эстетического удовольствия от созерцания портрета Цоя на цементе...”, - піша журналісцка.

Падпісаўся пад Папову і анарха-індывідуаліст Адам Глобус: “В том виде, в каком стена существует сейчас, — это хаос и мусор. Мой путь из дома в мастерскую как раз пролегает через эту стену, и молодежь — поклонники Цоя — каждый раз обращаются ко мне: «Дядя, дай денег».

Цойманы яны народ палітычна лаяльны і маюць рэагаваць на крытыку. Паспрабуем змадэліраваць зборы калектыву фанатаў Цоя.

А: Ну, што таварышчы цойманы - дагуляліся, датусаваліся ў непатрэбным відзе, даёнчылі “Дядя, дай денег». Паступіў сігнал - артыкул у СБ, дзе пытанне пря сцяну ставіцца рубам: . “надо бы вообще ее снести и сделать наконец памятник Цою…Витя достоин профессионального мемориала, высокохудожественного”. Што рабіць будзем?

В: Сорамна таварышчы цойманы, ой сорамна? Трэба выпраўляцца. Я так думаю: па-першае трэба тусавацца ў патрэбным выглядзе.

С: Гэтак як?

А: Ну..ня ведаю, можа па ціпу ў атэлье ведаюць. Трэба ўсім звярнуца ў атэлье каб нам пашылі скажам тусовачныя банданы патрэбнага віду з надпісам “Цой - жывы”.

В: Ладна давайце далей: “никакого эстетического удовольствия от созерцания портрета Цоя на цементе”. Мда-а-а-а-а. Хто ведае гэту Папову? Якія у яе эстэтычныя густы?

С: Можа яна я сямьі клоўна Алега Папова? Ён актыўна юзаў стыль а ля рюс.

А: Ладна апусцім. Што там яшчэ?

В: Вось, што піша анарха-індывідуаліст Адам Глобус: “В том виде, в каком стена существует сейчас, — это хаос и мусор.

А: Ну хоць нешта канкрэтная і зразумелая! Калі Глобус анарха-індывідуаліст, то яму не ў кайф парадак, які ён называе хаосам. Такім чынам таварышчы пачынаем жыць анархісцкай камунай: з гэтай ночы спім усей сцяной разам.

Вось якая петрушка можа атрымцца тав. Якубовіч з-за адсутнасці канкрэтыкі.

Бярыце прыклад з АГЛа: які чотка сфармуляваў патрабаванні да вертыкалі на учарашнім паседжанні па праблемах “акцызных марак: “Александр Лукашенко поручил доработать поставленные на совещании вопросы. При этом Президент жестко предостерег чиновников от попыток «лоббирования» коммерческих интересов тех или иных производителей (СБ)”.

Ваш фанатычны чытач

Клас
Панылы сорам
Ха-ха
Ого
Сумна
Абуральна

Хочаш падзяліцца важнай інфармацыяй ананімна і канфідэнцыйна?