Мінскія выпускнікі на апошнім званку танцавалі рок-н-рол 7

Сучасныя «апошні званкі» ў школах шмат у каго выклікаюць уражанне дэжавю. Традыцыйны сцэнар: урачысты выступ дырэктаркі, затым — па чарзе — слова бяруць прадстаўнікі настаўніцкага калектыву, бацькоў і вучняў.

Затым — «мімімішнае» чытанне вершыкаў першаклашкамі. Нарэшце, абавязковы элемент, дзяўчынка са званочкам у руках на плячох у рослага выпускніка абыходзіць школьны двор.

Усё гэта разбаўляецца выступамі мясцовых зорак самадзейнасці. Непазбежна прагучыць штосьці з савецкай класікі, кшталту «Есть только миг», і хтосьці з прысутных змахне слязу.

Адметнасць нашых часоў — вялікая колькасць фота і відэатэхнікі на «апошніх званках», у тым ліку прафесійнай. А таксама — поўная адсутнасць беларускай мовы (калі толькі гэта не беларуская гімназія).

Ані ў выступах, ані ў песнях ці на стужачках «выпускнік-2013» — ні слова па-беларуску.

«Наша Ніва» наведала свята апошняга званка ў гімназіі № 2 г. Мінска ва Уруччы. Пафаснасць мерапрыемства выпускнікі разбавілі нечаканым рок-н-ролам:

«А зараз класы адпраўляюцца на тэматычныя экскурсіі па культурна-гістрычных мясцінах!» На гэтым урачысты апошні званок у гімназіі завяршыўся.

Удачы, выпускнікі!

Аксана Рудовіч, Ірына Арахоўская

Хочаш падзяліцца важнай інфармацыяй ананімна і канфідэнцыйна? Пішыце рэдактару «Нашай Нівы» ў ТГ