З Артурам Хакімавым, уладальнікам брэсцкага «Dream Hostel», мы сустрэліся на «нейтральнай» тэрыторыі. На прапанову правесці інтэрв’ю ў памяшканні хостэла ён адказаў адмовай: «Не. Я проста баюся там з’яўляцца. Не так даўно мне адзін з суседзяў ударыў галавой у твар».
Як мара стала кашмарам
Першы хостэл адкрыўся ў Брэсце ў пачатку лета ў чатырохпакаёвай кватэры на трэцім паверсе шасціпавярховага жылога дома. Адначасова ў «Dream Hostel» можа пражываць да 20 гасцей. Пакояў усяго тры: два на шэсць чалавек і адзін на восем. У кожнай — двух’ярусныя ложкі. Акрамя таго, ёсць два санвузлы з душам, вялікая кухня і гасцёўня.
Артур адразу агаворваецца, што слова «хостэл» ён выкарыстоўвае ў рэкламных мэтах.
«На самай жа справе ТАА «ЛавлиДэй» дае грамадзянам месцы для кароткатэрміновага пражывання па такім жа прынцыпе, як здаюцца кватэры на суткі. Аднак замежніку цяжка растлумачыць, што гэта такое, таму і выкарыстоўваю слова «хостэл», якое шырока выкарыстоўваецца ва ўсім свеце для абазначэння спальнага месца без дадатковых выгод. Гэта проста рэкламны ход «, — дзеліцца Артур.
Першы месяц — першы канфлікт
Першы канфлікт з адным з суседзяў здарыўся ўжо ў чэрвені.
«Прыкладна праз тыдзень пасля адкрыцця да нас прыйшоў сусед пад выглядам госця. Адразу пачаў патрабаваць паказаць касу, дамовы, паводзіў сябе задзірліва. Мы ад такога напору асалапелі і выклікалі міліцыю. Яны і выправадзілі мужчыну. Мы паказалі праваахоўнікам усе неабходныя дакументы, і яны з’ехалі. У мяне яшчэ спыталі, ці буду я пісаць заяву, але я адмовіўся, мяркуючы, што канфлікт можна лічыць вычарпаным», — успамінае Артур.
За візітам пайшла ўслед скарга ў гарвыканкам за подпісам суседа, які наведаў хостэл, а пазней яшчэ адна, пад якой свае аўтографы паставілі ўжо 12 чалавек.
«У „хостэле“ ёсць пакой адпачынку, у якім весела бавяць час: распіваюць спіртныя напоі, гуляюць у азартныя гульні, глядзяць тэлевізар, спяваюць пад гітару. Увогуле, тут знойдзеш і шумную кампанію, і нязмушаныя зносіны — усё гэта, несумненна, прыносіць неспакой суседзям <…> Пры поўнай загрузцы інтэрната, а гэта 20 чалавек у суткі і 600 чалавек у месяц, з пад’езда атрымаецца прахадны двор. Жыхары таварыства „
Абвінавачанні суседзяў з нагоды шумнай кампаніі Артур адмаўляе.
«
Сварка і прадпісанне
6 жніўня ў двары дома праходзіў сход жыхароў па пытанні добраўпарадкавання тэрыторыі. Прысутнічаў на ім і Артур. Паміж ім і ўсё тым жа суседам, які прыходзіў у чэрвені, пачалася сварка.
«Скончылася ўсё тым, што сусед ударыў мяне галавой у твар. У выніку мяне даставілі машынай хуткай дапамогі ў бальніцу, ад шпіталізацыі я адмовіўся. У той жа дзень я звярнуўся з заявай у міліцыю. На наступны дзень атрымаў заключэнне
TUT.BY паспрабаваў звязацца з другім бокам канфлікту. Аднак сусед паехаў у адпачынак. Сваёй версіяй інцыдэнту падзялілася суседка з кватэры на шостым паверсе пад’езда, дзе месціцца «Dream Hostel», што прысутнічала на тым сходзе.
«Мы былі на сходзе. Толькі на секунду я адцягнулася, як пачула гук удару. Павярнулася і ўбачыла кроў. Гэта была секундная справа. Хто стукнуў першым, я не ведаю», — паведаміла жанчына.
Пазней, 9 жніўня, Артуру прыйшоў загад з гарвыканкама, у якім паведамлялася, што па калектыўным звароце жыхароў было праведзенае абследаванне кватэры № 5 дома № 17/1 па вуліцы Маякоўскага, у якой і размяшчаецца хостэл.
«Па выніках абследавання <…> было ўстаноўлена пераабсталяванне названай кватэры ў гатэль — тыпу „хостэл“ са змяненнем мэтавага прызначэння кватэры ў сродак размяшчэння турыстаў», — паведамлялася ў дакуменце. Больш за тое, у паперы Артуру прапаноўвалі з 19 жніўня спыніць выкарыстоўваць кватэру ў якасці хостэла на падставе таго, што дадзеная кватэра не можа быць зарэгістраваная і выкарыстаная ў якасці «
«Я плачу падаткі, працаўладкаваў
Гарвыканкам не супраць, але…
TUT.BY сустрэўся з намеснікам старшыні Брэсцкага гарвыканкама Генадзем Барысюком, чый подпіс і стаяў пад загадам.
«У прынцыпе, мы толькі за хостэлы. Мы падтрымліваем гэтыя пачынанні. Ад жыхароў дома на хостэл паступалі да нас скаргі. Аднак гэтыя звароты не ўплывалі на наша рашэнне», — патлумачыў у пачатку размовы Генадзь Барысюк.
З нагоды падставы для спынення працы хостэла начальнік юрыдычнага аддзела гарвыканкама Андрэй Філановіч паведаміў:
«Была рэклама ў прэсе аб тым, што адкрыўся хостэл ў Брэсце. У адпаведнасці з жыллёвым заканадаўствам жыллё павіннае выкарыстоўвацца па прызначэнні, для пражывання грамадзян. Памяшканні гасцініц не адносяцца да жыллёвага фонду. Адпаведна, калі гэта гасцініца, то яна не можа размяшчацца ў жылым памяшканні. <…> Яны ўсюды сябе пазіцыянуюць як гасцініца, таму мы з гэтага і зыходзілі».
З пазіцыі гарвыканкама, калі разглядаць «Dream Hostel» як гатэль, то размяшчацца па паказаным адрасе яна не можа.
Абскарджанне
Насуперак указанням гарадскіх уладаў, Артур дзейнасць не спыніў і накіраваў 19 жніўня мясцовым уладам ліст з патрабаваннем адмены дадзенага загада. У ім ён, у прыватнасці, яшчэ раз падкрэслівае, што «Dream Hostel» — па сутнасці сваёй не хостэл, а звычайная кватэра.
«Улічваючы, што ТАА „ЛавлиДэй“ ажыццяўляе прадпрымальніцкую дзейнасць, звязаную з прадстаўленнем месцаў для кароткатэрміновага пражывання, а не паслуг гасцініц (хостэла), перабудову і (або) пераабсталяванне кватэры № 5 па адрасе: г. Брэст, вул. Маякоўскага, д. 17/1 не рабілася, кватэра была і застаецца жылым памяшканнем у разуменні арт. 1 Жыллёвага кодэкса Рэспублікі Беларусь. <…> Пры гэтым тэрмін „хостэл“ выкарыстоўваецца выключна ў якасці рэкламнага слогана і накіраваны на прыцягненне ў першую чаргу наймальнікаў з ліку замежных грамадзян» , — гаворыцца ў лісце.
Меркаванне суседзяў
TUT.BY вырашыў таксама пацікавіцца ў жыхароў пад’езда, у якім месціцца «Dream Hostel», як яны ставяцца да суседзяў.
Суседка з кватэры № 1 на першым паверсе адзначыла, што наведвальнікі хостэла ёй не перашкаджаюць, тым не менш да гэтай ідэі яна ставіцца негатыўна.
— Яны нам не перашкаджаюць, але кошт нашай кватэры яны панізілі. Калі людзі будуць ведаць, што тут гасцініца, то якое гэта ўжо элітнае жыллё? І я лічу, што хостэл не павінен знаходзіцца ў жылым доме. З прэтэнзій было толькі пытанне з уборкай: ніхто не прыбіраў і смецце ў смеццеправодзе. Акрамя таго, нярэдка ў нашыя дзверы звоняць у дамафон і пытаюцца, як знайсці хостэл. І ў мяне двое дзяцей. Калі раней адчыняла дзверы і адпраўляла іх чакаць мяне ўнізе, то цяпер не рызыкну. Мала хто ў іх жыве.
Суседка на шостым паверсе адразу кажа, што хостэл у іх пад’ездзе недапушчальны.
— Што такое хостэл? Гэта замежнае вызначэнне начлежкі, інтэрната. За мяжой гэта самае таннае месца для начоўкі. Там нават падбіраюць бяздомных і ў такія месцы змяшчаюць. А ў нас прыдумалі хостэл проста ў пад’ездзе. Для нас хостэл — гэта забіты смеццеправод, званкі па начах у дамафон, курэнне пад вокнамі, смецце ўсюды, — дзеліцца жанчына.
— Я не супраць хостэла. Няхай адкрывае. Але на першым паверсе з асобным уваходам, каб людзям не перашкаджаць жыць, — кажа яе муж.
У хостэле ўсё спакойна
У самым хостэле пануе спакой. Супрацоўніца Аляксандра падзялілася, што канфліктаў з суседзямі не ўзнікае, акрамя інцыдэнту праз некаторы час пасля адкрыцця.
«Аднак часам нашы госці адзначаюць, што калі шукаюць патрэбны пад’езд, то некаторыя жыхары рэзка з імі размаўляюць, — кажа Аляксандра.
На паліцы каля яе працоўнага месца кніга заўваг і прапаноў, у якой
Сярод мінусаў наведнікі адзначаюць адсутнасць двухмесных пакояў і тое, што аплата праводзіцца толькі ў беларускіх рублях.
Да канца
Сам Артур кажа, што здавацца ён не збіраецца:
«Я сам захапляюся турызмам. Падарожнічаў па краінах Еўропы і аб’ездзіў уздоўж і ўпоперак усю Беларусь. Сутыкнуўся з тым, што ў нашай краіне магчымае пражыванне толькі ў досыць дарагіх па нашых і міжнародных мерках гасцініцах. Мэта маёй дзейнасці — не толькі атрыманне прыбытку, але і стварэнне ўмоваў для камфортнага і даступнага пражывання гасцей горада Брэста і Рэспублікі Беларусь, развіцця турызму, павышэння прывабнасці краіны для замежных турыстаў. Я часта чую не проста словы падзякі, а канстатацыю таго, што калі б не прадстаўленыя намі магчымасці для пражывання, то многія б ніколі не змаглі дазволіць сабе наведаць наш горад. Пасля такога я проста не маю права апусціць рукі і буду ісці па ўсіх інстанцыях. Мы жывем у прававой дзяржаве. Давайце ўсё рабіць па законе».
