Стэфану Фурманаву 21 год, нарадзіўся і жыве ў Мінску. Яго маці — габрэйка, бацька — кеніец. Стэфан не хавае, што ён гей. За свой знешні выгляд і погляд хлопцу даводзіцца трапляць у непрыемныя сітуацыі.
«Некаторыя бацькі забаранялі сваім дзецям мець са мной стасункі».
Пра што не варта запытвацца ў гея?
Ці ёсць прычыны гомасэксуальнасці?
Што рабіць, каб у Беларусі лепш ставіліся да геяў?
Ці былі думкі, што трэба лячыцца?
Ці можа прапаганда гомасэксуальнасці прывесці да таго, што геяў стане больш, чым гетэра?
Ці трэба казаць бацькам, што ты гей?
Што ты адчуваеш да людзей, якія цябе абражаюць?
Пра Біблію і эпізод з Садомам і Гаморай
Чаму гомасэксуальнасць нельга параўноўваць з педафіліяй, заафіліяй і некрафіліяй
«Талерантнасці няма. Гэта міф. Я гэта зразумеў яшчэ ў дзяцінстве, калі я яшчэ не называў сябе геем. Калі людзі крычалі маёй маці: «Ты шлюха, з чорным лягла ў ложак, цяпер ходзіш з гэтай малпай. Расстраляць вас абаіх мала». Глядзець тут.
Глядзі таксама: Цемнаскуры гей у студыі НН — гутарка пра талерантнасць
Глядзі таксама: «Так было б весялей» і «Расстраляў бы!» — мінчукі пра геяў ВІДЭААПЫТАНКА
