Дзяржаўны пагранічны камітэт прапануе перайсьці ад дазвольнага да заяўнага прынцыпу наведваньня пагранічных зон. Беларусам трэба будзе з пашпартам наведаць камэндатуру, заплаціць пошліну і на месцы выпісаць пропуск.
Дзяржаўны пагранічны камітэт прапануе перайсьці ад дазвольнага да заяўнага прынцыпу наведваньня пагранічных зон грамадзянамі Беларусі. Пра гэта на прэс‑канфэрэнцыі сёньня ў Менску паведаміў старшыня Дзяржаўнага пагранічнага камітэту Беларусі Ігар Рачкоўскі.
«На сёньняшні дзень пропускі ў пагранічную зону выдае МУС, а кантралююць наведваньне пагранічнікі. Мы хочам спрасьціць парадак наведваньня пагранзоны нашымі грамадзянамі», — сказаў Ігар Рачкоўскі.
Цяпер у праектах законаў аб дзяржаўнай граніцы і органах пагранічнай службы, якія ўжо ўнесены ў Палату прадстаўнікоў, прадугледжваецца заяўны прынцып наведваньня пагранзоны.
Беларускім грамадзянам трэба будзе з пашпартам наведаць камэндатуру, заплаціць пошліну і на месцы выпісаць пропуск. Замежным трэба будзе накіраваць заяўку ў Дзяржпагранкамітэт за 10 сутак, растлумачыў старшыня камітэту.
На яго думку, такая сыстэма дапаможа пазьбегнуць вялікай колькасьці бюракратычных працэдур.
У цяперашні час многія эўрапейскія дзяржавы, а таксама ЗША і Канада адмянілі практыку абмежаваньня доступу як для ўласных грамадзян, так і іншаземцаў, да дзяржаўнай мяжы. Вельмі вузкая памежная зона захоўваецца на Кіпры, уздоўж дэмаркацыйнай лініі, якая падзяляе грэцкую й турэцкую супольнасьці вострава. Існуе памежная зона ў Фінляндыі на мяжы з Расеяй, якая паводле фінскіх законаў можа сягаць 4 км ад лініі мяжы па вадзе (у Фінскай затоцы гэта адпавядае рэчаіснасьці) і да 3 км па зямлі (на практыцы памер памежнай зоны па зямлі вар’іруецца ад 0,4 да 2,5 км). Практыка ўвядзеньня памежных зон зьяўляецца распаўсюджанай у краінах трэцяга сьвету, у прыватнасьці, у Кітаі (10 км ад мяжы).
