 |
Немаведама чаму Аляксандар пакінуў гурт, але на яго творчасьці гэта зусім не адбілася. Тэматыка сьпеваў засталася ранейшай. Імідж выканаўцы ды падача матэрыялу — не зьмянілася ані.
Уласна музыка хіба яшчэ болей пайшла ў кірунку ад поп‑року да эстрады. Прынамсі, ранейшай аўдыторыі ён ня згубіць. Але слаба верыцца, што здабудзе новых прыхільнікаў.
Мяркуючы з усяго, музыка ведае схему стварэньня ідэальнага хіта — дзе сэмплы скарыстаць, калі клявішы вывесьці на першы плян, а калі і драйву не зашкодзіць дадаць.
Але зусім не выходзіць у яго песьні, якая б запомнілася хоць бы празь некалькі праслухоўваньняў дыску. Гэты «высакародны поп» папросту не абуджае фантазіі.
«Второе дыхание» — прадукт прафэсійны і ў той жа час другасны, зроблены нібы па нейкім шаблёне. Музыка настолькі нэўтральная і рафінаваная, што яе цяжка нават фонам уявіць. Ня выйшла пачаць з чыстага аркуша ў Аляксандра.
