«Адрываю ад сэрца неверагодных чатырох беларускамоўных шчанят, — звяртаецца Глеб Лабадзенка. — Мілыя, добрыя, прыязныя да дзяцей, ядуць абсалютна ўсё. Ужо троху ўмеюць брахаць. Шчанятам паўтара месяца, нарадзіліся на Дзень роднай мовы. Могуць жыць як у хаце, гэтак і ў будцы. Калі будка добрая, то не баяцца нават вялікіх маразоў. Памер дарослага сабакі — прыкладна як спаніэль. У іх маці, кажуць, былі ў родзе лабрадоры. Тату дагэтуль высвятляем, але, відаць, нейкі пародзісты гад!»
Калі хочаце займець такое чацвераногае шчасце, пішыце Глебу ў фэйсбуку альбо пакіньце свой нумар у каментарах — перадамо.
0
0
0
0
0
0
