Касмічны зонд «Касіні» пачаў выкананне фінальнай стадыі сваёй місіі па вывучэнні Сатурна.
Касмічны апарат здзейсніў першы з пяці падлётаў да гэтай планеты, наблізіўшыся да яе настолькі, каб дазволіць навукоўцам атрымаць унікальныя звесткі аб яе хімічным складзе, паведамляе Бі-бі-сі.
15 верасня «Касіні» павінен увайсці ў атмасферу Сатурна і згарэць ў ёй. Цяпер апарат праходзіць па траекторыі паміж кольцамі Сатурна і верхнімі пластамі яго атмасферы.
У панядзелак 14 жніўня «Касіні» рэкордна наблізіўся да планеты - на адлегласць 1600 км. Гэта зніжэнне дазволіла зонду ўзяць пробы газаў верхніх слаёў атмасферы.
Сатурн на 75% складаецца з вадароду, а астатнюю частку запаўняе гелій і мікракампаненты іншых элементаў, тлумачыць Нікалас Альтабеллі з Еўрапейскага касмічнага агенцтва.
«Цяжэйшы гелій павінен апускацца ўніз, - тлумачыць навуковец. - Сатурн выпраменьвае больш энергіі, чым паглынае яе ад Сонца; гэта азначае, што паступова губляецца гравітацыйная энэргія. Атрымаўшы дакладныя звесткі аб колькасці вадароду і гелію ў верхніх пластах [атмасферы], можна атрымаць уяўленне пра тое, як гэтыя элементы размяркоўваюцца ўнутры».
«Касіні» адправіць усю атрыманую інфармацыю на Зямлю падчас наступнага сеансу сувязі ў аўторак.
Спуск у атмасферныя пласты прывядзе да з'яўлення сілы цяжару, і «Касіні» давядзецца задзейнічаць свае рухавікі для падтрымання стабільнасці. Аднак навукоўцы мяркуюць, што гэтыя вымушаныя ваганні апарата пераадольныя і ён зможа спусціцца яшчэ ніжэй.
Гэтая касмічная станцыя праходзіць па траекторыі паміж кольцамі Сатурна і верхнімі пластамі яго атмасферы.
Так, ва ўяўленні мастака, будзе выглядаць уваход «Касіні» у атмасферу Сатурна.
З дапамогай «Касіні» навукоўцам яшчэ трэба будзе знайсці адказы на шэраг важных пытанняў з нагоды Сатурна, адзін з якіх тычыцца даўжыні светлавога дня на гэтай планеце.
Даследчыкі мяркуюць, што ён прыкладна роўны 10,5 гадзін, але больш дакладная лічба ім невядомая.
«Касіні» - гэта сумесны праект амерыканскага, еўрапейскага і італьянскага касмічных агенцтваў, які быў запушчаны 20 гадоў назад.
Місія гэтага касмічнага апарата падыходзіць да канца, паколькі ў яго сканчаюцца запасы паліва і ў хуткім часе ён стане некіраваным.
Навукоўцы хочуць пазбегнуць магчымага сутыкнення «Касіні» са спадарожнікамі Сатурна Тытанам і Энцэладам, на якіх тэарэтычна можа быць мікробная форма жыцця, і адзіны спосаб гэтага не дапусціць - разбурыць зонд у шчыльных слаях атмасферы Сатурна.
На спадарожніку Сатурна Энцэладзе тэарэтычна можа існаваць жыццё.
