Косткі снегіра былі знойдзеныя ў невялікай пячоры вулкана Калдэйра, узрост якога перавышае 12 тысяч гадоў. Пячора з'яўлялася своеасаблівай пасткай для птушак, і дагэтуль у ёй назапашваюцца косткі. Відаць, птушкі заляталі ў пячору ў пошуках ежы або будаўнічага матэрыялу для гнёздаў, але разбіваліся аб яе сцены і гінулі. Косткі былі сабраныя непасрэдна з паверхні скалы і добра захаваліся.
P. crassa адрозніваюцца ад сучасных снегіроў размахам крыла і велічынёй чэрапа.
Размах іх крыла складаў прыкладна 10 сантыметраў, тады як у іх бліжэйшых еўрапейскіх сваякоў не перавышае 7-8 сантыметраў. Таксама P. crassa пераўзыходзілі іх і па вазе — каля 45 грам супраць 16-26 грам у птушак у Цэнтральнай Еўропе. У знойдзенага віду быў вельмі абмежаваны арэал пасялення, які ўключаў у сябе толькі Азорскія выспы. У рацыён старажытных снегіроў уваходзілі садавіна, ягады, дробнае насенне і пупышкі раслінаў.
Зверху ўніз: першыя два чарапы належаць еўрапейскім відам; ніжні чэрап — Pyrrhula crassa. Белая вертыкальная паласа роўная 1 см.
Прычынай знікнення птушак, імаверна, стала разбурэнне першародных месцаў пражывання. Да з'яўлення чалавека ўвесь архіпелаг пакрываў лес, зараз жа лясы захаваліся толькі на трох адсотках іх былой тэрыторыі.
