Некалькі гадоў таму ўсё гэта стала рэальнасцю. На сённяшні дзень існуюць два віды святлопразрыстых сонечных панэлей: умоўна празрыстыя і цалкам празрыстыя. Умоўна празрыстыя панэлі прадстаўленыя ў выглядзе плёнкі і прызначаныя для налепвання на празрыстыя канструкцыі. Іхняя святлопрапускальная здольнасць дасягае 70%, што фактычна не адбіваецца на ўзроўні асветленасці памяшкання. Ствараюцца такія плёнкі з гнуткага кампазітнага матэрыялу, падобнага да пластыку, і нагадваюць звычайную таніровачную плёнку для аўтамабіля.
Умоўныя святлопразрыстыя фотаэлементы, наклееныя на вокны
А ў 2013 годзе навукоўцам з Мічыганскага ўніверсітэта атрымалася стварыць максімальна празрыстыя сонечныя панэлі, якія цяжка адрозніць ад звычайнага шкла.
Цалкам празрысты элемент сонечнае панэлі
Раней не ўдавалася стварыць настолькі празрысты матэрыял для сонечных батарэй, бо для атрымання электрычнасці сонечная панэль павінна ўлоўліваць фатоны, якія будуць генераваць энергію.
У новым жа матэрыяле выкарыстоўваецца тэхналогія «сонечнага канцэнтратара». Арганічныя солі, якія ў ім змяшчаюцца, паглынаюць нябачнае воку ультрафіялетавае і інфрачырвонае выпраменьванне, якое, адлюстроўваючыся ад унутраных плоскасцяў панэлі, пранікае да яе тарцоў. Там яго сустракаюць вузкія палоскі з звычайных сонечных панэляў, якія і паглынаюць святло, вылучаючы энергію.
Квантавы выхад новых сонечных батарэй не вельмі вялікі: яны пераўтвараюць у электрычнасць толькі каля 7% паглынутай энергіі. Рэкордная ж на сённяшні дзень эфектыўнасць звычайных фотаэлементаў складае 44%. Аднак амерыканскія навукоўцы, падлічыўшы колькасць шкляных хмарачосаў па ўсёй краіне, а таксама ўлічыўшы іншыя магчымыя месцы размяшчэння такіх панэляў, прыйшлі да высновы, што каля 40% усёй патрэбнай ЗША электраэнергіі можа быць здабыта менавіта такім шляхам.
