Але апошнім часам гэтае пустазелле распаўзлося па палях, уздоўж дарог, побач са сметніцамі.
Пра экалагічную катастрофу, якую нясе гэтая бяскрыўдная на першы погляд расліна, гаварыць рана, але тое, што сумнік цалкам змяняе жывёльны і раслінны свет таго ўчастка, дзе расце, — бясспрэчна.
«У Маладзечанскай інспекцыі прыродных рэсурсаў змагаюцца з гэтай раслінай, таму што на адным кусце сумніка выспявае да ста тысяч насення, — расказвае начальнік інспекцыі Вячаслаў Чарноў. — А сумнік — гэта такая зараза, ля якой нічога не расце».
Вячаслаў Чарноў расказаў, што ў сумніку ўтрымліваюцца фітанцыды — рэчывы, якія прыгнятаюць развіццё іншых арганізмаў.
«Яшчэ год таму на рынку можна было купіць сумнік па пяць рублёў за каліва — а што, прыгожыя кветкі, калі іх пасадзіць на могілках, пустазелле пад імі не расце. Але сумнік жа рассейваецца шалёнымі тэмпамі!»
Акрамя таго, сумнік не ядзуць жывёлы, ён — слабы меданос.
Асабліва небяспечна, калі сумнік трапляе ў лесапаласу. Ён знішчае сунічнік, чарнічнік.
Змагацца з гэтай раслінай, канечне ж, трэба.
«Але ў адрозненне ад баршчэўніка, які пакідае апёкі, сумнік — расліна бяскрыўдная, таму травіць яе хімікатамі ніякай патрэбы няма. Але запасціся цярпеннем варта. Сумнік трэба скошваць і скошваць. Магчыма, не адін год. Скошанаю траву спальваць. Яшчэ дзейсны сродак — перапахаць зямлю».
Пры гэтым, кажа эколаг, большую за сумнік небяспеку нясуць розныя хмызнякі, якія разрастаюцца карэннем і не нясуць ніякай карысці.
«Які наш галоўны козыр у барацьбе з пустазеллем? Гэта розум і гаспадарліваць», — падсумаваў Уладзіслаў Чарноў.
