«Шаноўныя, падкажыце, як назваць чалавека, які не здольны нічога рабіць рукамі? Прабачце, але магчыма існуе нешта накшталт «рукадупа» ці «дупарукага»? — спытаўся ў фэйсбук-суполцы «Толькі пра мову» Арцём Данілаў.
«Рукі ў срацы», — адразу адказаў Viačasłaŭ Martysiuk каранямі з Капыльскага раёна Мінскай вобласці.
«Боўдзіла, няздара, крыварукі», — прапанаваў Валер Гапееў. Ён з Івацэвіч, а каранямі — з-пад Жлобіна на Гомельшчыне.
«Рукі ў срацы - гэтак паўсюль кажуць», — пацвярджае Таццяна Барысік. Яна каранямі з-пад Глуска і Асіповіч.
«Рукі з сракі выраслі», — прыгадвае Таня Макаед. Яна працуе ў Лос-Анджэлесе, а каранямі — з Ляхавіч.
«Няўмека, партач», — рэкамендуюць слоўнікі, нагадала Volha Mazurava.
А Яўген Саляйчук з Пінска прыгадаў тамтэйшы выраз «майстар-псуйка». («Псуйко» — калі ў пінскім вымаўленні.)
Алена Маслюкова са Светлагорска нагадвае: «Няздатны(ая) ты, рукі з сракі растуць». Так гаварыла мая бабуля, казалі ў вёсцы, дзе яна жыла. Жлобінскі р-н».
«Бязрукі», — прыгадаў Валер Краўчэня.
«Боўдзіла, паваляка. Але гэта пра чалавека, які няздольны да любой справы», — зазначыла Святлана Курс, якая працуе ў Варшаве, а родам з Любанскага раёна Міншчыны.
«Недачэга, недарэка», — варыянты Wiktoria Pawłyk.
Pavieł Hančar: «Бязрукі, рукі-ў-срацы, паблагуй».
«Павалень, ёлупень, бязрукі. Руцы ў срацы, прабачце» — Людміла Фралова.
«Мне падабаецца як у нас на Палессі кажуць пра тых хто, не цяміць: «Кепала ня варыць» — Halina Laszkiewicz.
«Мова любіць дакладнасць, таму падкрэслю перадусім тое, што найболей пасуе, як мне падаецца, да тэмы: бязрукі, недарэкі / недарэка, няґеґлы, рукі не з таго месца растуць (можна і без эўфемізмаў)», — падсумаваў мовазнаўца Юры Пацюпа.
