Футбольный клуб «Гомель» в этом году в очередной раз вылетел из Высшей лиги чемпионата Беларуси. Его болельщики обратились с открытым письмом к председателю Гомельского облисполкома Геннадию Соловью.
«Са шкадаваннем вымушаныя канстатаваць, што ў слаўных старонках гісторыі гомельскага футбола наступіла чорная паласа, якая доўжыцца дагэтуль. Мы аддаём належнае падтрымцы клуба ў асобе яго сузаснавальніка і галоўнага спонсара — ВА «Беларуснафта». Дзякуючы А.А. Ляхаву клуб ўсё яшчэ існуе: неаднаразова ў найцяжэйшыя часы яны літаральна ратавалі клуб ад банкруцтва. Разам з тым на працягу апошніх гадоў у заўзятараў складаецца адчуванне, што больш да каманды ні ў горадзе, ні ў вобласці нікому няма справы! Стадыён не належыць клубу і выстаўляе велізарныя рахункі за арэнду. Па патрабаванні пракуратуры зачынілася база клуба. Клуб вымушаны здымаць гасцініцу або кватэры для прыезджых гульцоў. З маёмасцi ў клуба цяпер ёсць толькі некалькі палёў і два старэнькія аўтобусы. Праца некалі аднаго з наймацнейшых у краіне цэнтраў падрыхтоўкі сваіх выхаванцаў зведзена да нуля: калі ў 2015 годзе ФК «Гомель» быў першай камандай у Еўропе па колькасці сваіх выхаванцаў у складзе, то ў апошнім сезоне на поле выходзіла па 9—10 легіянераў!
Няма нічога дрэннага ў прыцягненні майстроў з-за мяжы. Але такія выдаткі патрабуюць і высокага выніку. Без перабольшання скажам, што вынікі каманды ў цяперашнім сезона катастрафічныя: клуб у трэці раз за дзесяцігоддзе, другі раз за апошнія 4 гады (!!!) апусціўся ў ніжэйшы дывізіён. Пры гэтым іншы прадстаўнік рэгіёну — мазырская «Славія» — не проста захавала прапіску ў Вышэйшай лізе, але і зрабіла гэта шмат у чым дзякуючы мясцовым выхаванцам.
Мы, заўзятары ФК «Гомель», бачым прычыну сітуацыі, якая склалася, у недастатковай увазе уладаў да спраў клуба, якая спараджае на месцах кумаўство, незразумелыя кадравыя рашэнні ў клубе, няясныя мэты і задачы асноўнай каманды, супрацоўніцтва з агентамі з неадназначнай рэпутацыяй і, што самае агіднае, — рэгулярна з'яўляюцца ў прэсе чуткі аб дамоўных матчах нашай каманды! Раней такога ўявіць пра клуб з Гомеля было проста немагчыма, бо гэта горад, у якім фанатычна любяць футбол! Нягледзячы на месцамі дрэнную гульню асноўнай каманды, Гомель дагэтуль займае высокія месцы па наведвальнасці футбольных матчаў. Ці не гэта гаворыць пра тое, што футбол у нашым горадзе — сацыяльная з'ява. Мы хочам бачыць клуб у Вышэйшай лізе, хочам заўзець за сваіх выхаванцаў у складзе і ў ідэале — змагацца за месца ў еўракубках. Другі горад Беларусі і ў футболе павінен быць як мінімум камандай топ-4 чэмпіянату.
На наш погляд, для выпраўлення сітуацыі, для выхаду клуба з зацяжнога крызісу неабходныя наступныя меры:
1. Поўная змена кіраўніцтва клуба і трэнерскага штаба. Галоўная задача не выкананая. Вылет «Гомеля» ў першую лігу ва ўсе часы і пры любых абставінах — ганьба і прыніжэнне. Пры гэтым мы выступаем за абвяшчэнне конкурсу на пасаду дырэктара клуба з жорсткімі патрабаваннямі да кандыдатаў і павелічэннем матывацыйнага складніку кіраўніцтва за вынікі каманды. Усе, хто кіруе справамі клуба, павінны разумець меры адказнасці.
2. Распрацоўка выразнай стратэгіі развіцця гомельскага футбола на 5—10 гадоў: з абнаўленнем і развіццём інфраструктуры клуба, цэнтра падрыхтоўкі рэзерву;
3. Пошук механізмаў падтрымкі клуба, пры неабходнасці — змена складу назіральнай рады, павелічэнне празрыстасці прыняцця рашэнняў. Мы ведаем, што ў вобласці ёсць прадпрыемствы, якія гатовыя падтрымаць клуб, але не могуць знайсці патрэбнага механізму для гэтага. Гомельская вобласць — адна з нямногіх у краіне, дзе не дзейнічае механізм падтрымкі клуба за кошт выкарыстання льготы на нерухомасць.
4. Улічваючы досвед апошніх дзесяці гадоў, лічым неабходным правесці працу па пошуку і прыцягненні ў клуб стратэгічнага інвестара».
