Сёння ў Гомельскім абласным судзе адбылося судовае пасяджэнне па апеляцыйнай скарзе Сяргея Ціханоўскага, якую ён падаў яшчэ ў маі, пасля аднаго з адміністрацыйных працэсаў, калі яму далі чарговыя 15 сутак арышту. 10 чэрвеня Ціханоўскі — ужо абвінавачаны па крымінальнай справе — удзельнічаў у працэсе па відэасувязі з СІЗА. На пасяджэнне з Мінска ў Гомель прыехала яго жонка Святлана, таксама, «каб хоць вокам зірнуць на сына», прыйшла маці Сафія Яфрэмаўна. Аднак велізарны тэлевізар з трансляцыяй быў развернуты ў бок суддзі — і Сяргея з залы ніхто не ўбачыў, піша Tut.by.
Нагадаем, 18 мая суд Савецкага раёна Гомеля за мітынгі 18 сакавіка ў Оршы і 12 красавіка ў Брэсце асудзіў блогера на чарговыя 15 сутак арышту. Тады Сяргей Ціханоўскі падаў апеляцыйную скаргу ў суд вышэйшай інстанцыі.
У апеляцыі Ціханоўскі адзначыў, што ніякіх супрацьпраўных дзеянняў не здзяйсняў, а рэалізоўваў канстытуцыйнае права на свабоду правядзення масавых мерапрыемстваў, што, на яго думку, суд няправільна зразумеў закон і не прыняў да ўвагі Канстытуцыю Беларусі. І прасіў пастанову суда Савецкага раёна адмяніць.
Сёння ў Гомельскім абласным судзе разгледзелі апеляцыю. Паколькі сам Сяргей зараз знаходзіцца ў мінскім СІЗА, працэс вёўся з дапамогай відэасувязі. З суддзёй Аляксандрам Сужаевым Ціханоўскі меў зносіны праз велізарны манітор тэлевізара, які спецыяльна ўсталявалі ў зале пасяджэнняў.
Суддзя дэманструе Ціханоўскаму матэрыялы справы: важкі альбом, у ім — мноства каляровых фатаграфій з месцаў сустрэч Ціханоўскага з людзьмі. Суддзя кажа, што на фота — асобы з лозунгамі і плакатамі.
— У мяне ніякіх лозунгаў і плакатаў не было. Гэта быў не мітынг, а інтэрв'ю, — адказвае Ціханоўскі.
Суддзя зачытвае азначэнне паняцця «мітынг».
— Там былі людзі, плакаты, сімволіка, выказванні — што яшчэ неабходна, па-вашаму, каб гэта прызнаць мітынгам?
Ціханоўскі настойвае: тое, за што яго асудзілі ў маі, ніякага дачынення да мітынгу не мае.
— Я запісваў інтэрв'ю. Інтэрв'ю! Падыходжу да чалавека з мікрафонам, пытаюся ў яго: «Як жывецца ў Оршы?» — «Дрэнна». Пытаюся: «Якая зарплата?» — «Вельмі маленькая». Ну і далей абмяркоўваем праблемы, якія трэба ўсім вырашыць, каб пабудаваць краіну для жыцця. Як гэта можна назваць мітынгам? У мяне ў галаве не ўкладваецца. Чаму тады чаргу ў краме, дзе людзі стаяць і таксама скардзяцца на тое, як дрэнна жывецца ў краіне, не называюць мітынгам? — пытаецца ў адказ Ціханоўскі.
Ён кажа, што абураны тым, што пратаколы па артыкуле 23.34 КаАП за ўдзел у несанкцыянаваным мерапрыемстве складзеныя не толькі на яго — але і на ўсіх тых, хто хацеў з ім сустрэцца.
— Людзі хацелі са мной сустрэцца, ім цікавы я як медыйная асоба, але я ў шоку, што гэтых людзей цяпер асуджаюць, даюць ім «суткі». Лічу, усё гэта робіцца выключна па палітычных матывах. Адбываецца запалохванне людзей.
На гэтым суддзя яго перапыняе.
— Давайце па сутнасці. Па гэтых эпізодах ёсць у вас яшчэ заўвагі?
— Я прашу адмяніць рашэнне суда Савецкага раёна і выкананне спыніць, — зноў звяртаецца да суддзі Ціханоўскі.
Суд пайшоў у дарадчы пакой, а праз пяць хвілін вынес рашэнне: пакінуць апеляцыю Ціханоўскага без задавальнення.
Перад тым як відэасувязь адключылі, Сяргей Ціханоўскі паспеў крыкнуць: «Но пасаран!» — і на гэтым судовае пасяджэнне скончылася.
