Як тлумачаць крыніцы «Нашай Нівы», апроч Шапорава з працы звольнілі яшчэ некалькі супрацоўнікаў, пераважна — крымінальнага вышуку. Некалькі з іх цяпер у СІЗА. Сам жа начальнік РАУС, як і начальнік крымінальнага вышуку, пакуль на свабодзе.
Па нашай інфармацыі, прычына звальнення кіраўнікоў РАУС у тым, што аператыўнікі крымінальнага вышуку нібыта фальсіфікавалі справы аператыўнай распрацоўкі. Гэта яны рабілі для таго, каб праводзіць «аператыўна-вышуковыя» мерапрыемствы па тых асобах, якіх за грошы «замаўлялі» зацікаўленыя.
Пры гэтым механіка схемы такая, што ў працэдуру аўтаматычна аказваецца ўцягнутым і начальства.
Хто ж звычайна замаўляе такія справы?
«На абы-каго справы заводзіць не будуць. Як правіла, гэта прадстаўнікі бізнэсу, канкурэнты якіх хочуць атрымаць доступ да дакументацыі ці адцягнуць ад рэальнай работы. Задача «пасадзіць» неабавязковая», — гавораць нашы крыніцы.
Як гэта выглядае на практыцы? Нашы суразмоўцы кажуць, што сілавікі ініцыіруюць аператыўную распрацоўку «замоўленага» чалавека. Для гэтага яны пішуць рапарт аб завядзенні справы. На падставе «інфармацыі, што паступіла». Сапраўднасць гэтай інфармацыі яны нібыта збіраюцца праверыць.
«Рапарт аб завядзенні справы аператыўнай распрацоўкі зацвярджае начальнік РАУС ці яго намеснік — начальнік крымінальнай міліцыі, — адзначаюць крыніцы. — Далей выносяцца пастанаўленні на кантроль у сетках электрасувязі.
Потым аператыўнікі атрымліваюць у пракурора санкцыі і запаўняюць заданне на правядзенне кантролю. А затым заданне зацвярджаюць у начальніка РАУС ці «начкрыма» (начальніка крымінальнай міліцыі — заўв. «НН»).
Пасля гэтага паперы перадаюцца спецыялістам Дэпартамента забеспячэння аператыўна-вышуковай дзейнасці».
Як кажуць суразмоўцы «НН», пасля атрымання неабходнай інфармацыі справы аператыўнай распрацоўкі, як правіла, закрываюцца, выканаўцы атрымліваюць грошы, а заказчыкі — абяцанае.
«У Расіі даўно існуе такая практыка — заводзіць справы аператыўнага ўліку за грошы. У Беларусі гэта толькі пачынаецца. Такія выпадкі здараліся і раней, у тым жа Гомелі калісьці быў мегаразнос за злівы рытуальным канторам інфармацыі пра памерлых — гісторыя скончылася масавымі вымовамі і некалькімі крымінальнымі справамі для сілавікоў.
Трэба разумець, што ў кожным ведамстве ёсць карупцыя, у кожным ёсць людзі, якія «круцяцца». Вось у міліцыі яны «круцяцца» пераважна так. Прабівы, злівы, ліпавыя аператыўныя справы — гэта не навіна», — дадае наш суразмоўца.
Нагадаем, адной з самых рэзанансных гісторый праслуховак у Беларусі здарылася ў 2015 годзе з палітыкам Анатолем Лябедзькам. Ён знайшоў у рэстараннай сурвэтніцы жучка. Аказалася, што ставілі яго не беларускія спецслужбы — КДБ выйшаў на групу адстаўнікоў, якая праслухоўвала чыноўнікаў, сілавікоў, журналістаў.
Маштабы праслуховак былі такімі, што гэтую дзейнасць звязалі з інтарэсам адной з суседніх краін, якая звязана з Беларуссю дамовай аб неправядзенні выведвальнай дзейнайсці, і таму дзейнічала рукамі былых спецслужбістаў, якія атрымалі адукацыю ў Расіі.
