Манаграфія памерам у 624 старонкі складаецца з дзвюх асноўных частак. Першая — характарыстыка беларускіх гаворак Літвы ў лексічным аспекце, а другая — слоўнік.
У першай частцы лінгвіст апісаў гістарычныя міграцыйныя працэсы славян і балтаў, якія паўплывалі на ўзнікненне і фармаванне беларускіх гаворак балта-славянскага памежжа, прааналізаваў дыялектную лексіку ў арэальным аспекце, апісаў запазычанні з балцкіх, польскай, рускай ды іншых моў. Апошні раздзел прысвечаны тэарэтычным разважанням над лексікай у кантэксце розных лінгвістычных тэорый.
Другая частка кнігі — слоўнік беларускіх гаворак у Літве, падзелены на некалькі меншых слоўнікаў: а) дыялектная лексіка з падзелам на арэалы і тэматычныя кругі; б) запазычанні з падзелам на мовы і тэматычныя кругі.
Манаграфію дапаўняюць розныя дадаткі.
Кніга пра лексіку беларускіх гаворак Літвы — не першая буйная публікацыя польскага лінгвіста на беларускую тэматыку. Раней у яго выйшла дзве манаграфіі пра сучасныя беларускія гаворкі ў Латвіі, а таксама, сумесна з Нінай Баршчэўскай — грунтоўнае выданне «Беларуская дыялекталогія».
Міраслаў Янковяк
