Юшчанка ў Даніі сказаў, што мае сустрэцца з Лукашэнкам цягам 10-15 дзён. Візыт беларускага кіраўніка ў Кіеў ужо так даўно ссоўваецца, што і гэты тэрмін падаецца няпэўным.
Ва ўсякім разе, сустрэча адбудзецца пэўна пасля Дня Волі. Ёсьць вэрсія, што Брусэль таму і параіў Кіеву ня гнаць коней. Маўляў, пабачым, ці абыдзецца імпрэза беларускай апазыцыі без дручкоў.
Іншая вэрсія палягае ў тым, што візіт у Кіеў прытармазіў беларускі бок. Маўляў, заляцаньні да Захаду адсунутыя ўбок і цяпер Менску трэба зноў неяк падлашчыцца да Крамля. Бо бяз таннай нафты і крэдыту — кепска. Маскоўскі аналітык Андрэй Суздальцаў мяркуе, што і ў Сочы Аляксандар Лукашэнка паляцеў найперш каб "падпільнаваць" Пуціна.
Бадай, ніводная з гэтых крайніх трактовак не адпавядае ісьціне цалкам.
Наўрад ці Юшчанку так ужо наўпрост, бы праз сэлектар:), загадваюць з "брусэльскага абкаму": ты там, браце, перайграй тэрміны! Болей імаверна, што на графік і прыярытэты ўкраінскага прэзыдэнта ўплывае палітычная тузаніна ў самім Кіеве.
Зь іншага боку, рана рабіць выснову, што Менск згарнуў гульню на заходнім кірунку. Так лічыць, у прыватнасьці, аналітык Валер Карбалевіч, зь якім мы толькі што абмяняліся думкамі.
Сапраўды, менавіта таму, што ў стасунках з Масквою і ў эканамічных пэрспэктывах пануе няпэўнасьць, лягічна доўжыць "шматвэктарную імітацыю".
Вось сэмінар з удзелам Уты Цапф наладзілі. Абодва бакі забясьпечылі сабе як мінімум піяр. Тутэйшаму электарату пакажуць, што Эўропа не цураецца. Эўропа, у дадзеным выпадку праз АБСЭ, дэманструе добрую волю дый проста зандуе глебу. А раптам нешта скранецца?
"Дыялёг фактычна ідзе, і апазыцыя спазьнілася", — кажа Валер Карбалевіч. Ён мае на ўвазе заявы Саляны, Бразаўскаса, апошнія візыты эўрапейскіх эмісараў у Менск.
Лідэры АДС (калі гэтая абрэвіятура яшчэ нешта абазначае дэ-факта) спрабуюць нагадаць, што іх забылі ўзяць на цягнік.
Зрэшты, пакуль што ён пыхкае ля пэрону, і ці кранецца — вялікае пытаньне.
Зараз дыялёг у той непрасунутай стадыі, калі, як пакручаста выказаўся Юшчанка, "Беларусь мусіць даць сыгнал сусьветнай супольнасьці, што яна рэагуе на сфармаваныя эўрапэйскай дэмакратыяй сыгналы" :)
Ва ўсякім разе, Захад відавочна не сьпяшаецца купляць апазыцыі квіткі за свой кошт.
Між тым уласнага палітычнага капіталу ў структураваных апанэнтаў улады, мусіць, малавата, каб ужо сёньня прэтэндаваць на статус паўнапраўнага трэцяга боку.
