Прыкметай сённяшняй «палітызаванай» часткі беларускага вэбу ўсё часцей робяцца заклікі і прамовы ад імя невядомых «патрыётаў радзімы», якія выказваюцца ад імя ўлады або прыўладных структураў.
Нікога ўжо не здзіўляюць лісты ад «патриотов Беларуси», якія пару раз на год з’яўляюцца на «Беларускім Партызане» або старонцы АГП. З не менш рэгулярнай частатой гучаць заяўленні пра тое, што аўтары гэтых лістоў - зусім не супрацоўнікі КДБ, а нейкія «апазіцыянеры» - што характэрна, дэмістыфікуюць іх як улады, так і «незалежныя аналітыкі».
Але вобраз «патриота Беларуси», па ўсім відаць, пазіцый саступаць не збіраецца і заваёўвае народную любоў. Да прыкладу, сёння на сайце тэлеканалу АНТ нядоўгі час правісела пранізваючае шчырасцю прызнанне:
«Нас заставляют вам врать. С уважением, сотрудники ОНТ, патриоты Беларуси».
Зварот правісеў нядоўга, ужо праз поўгадзіны пасля таго, як калега даслаў на яго спасылку, на старонцы павісла сіратлівая аб’ява «Новость отсутствует». Аднак можна здагадацца, што дзірак у абароне сайтаў шмат якіх дзяржаўных або паўдзяржаўных структур шмат, і калі сёння ахвярай стаў сайт АНТ, нішто не перашкодзіць заўтра выбраць іншую медыйную старонку для чарговага «патрыятычнага закліку»…
Друкаванне любых падобных лістоў, роўна як і іншыя «нявінныя» хакерскія забавы, - справа ў свеце не новая. Прыкладам, яшчэ ў 1998 годзе кітайскія і інданезійскія ўлады вялі крымінальны пошук супраць актывістаў, якія ўзламвалі старонкі афіцыйных адміністрацый у знак пратэсту супраць парушэння правоў чалавека. Наступствы для палітычных хакераў у свеце вагаюцца ад штрафаў да турэмных тэрмінаў.
Аднак Беларусь, хаця і ўваходзіць у спіс краінаў з Інтэрнэт-цэнзурай, нягледзячы на ўскладненне заканадаўства ў сферы Інтэрнэт, пакуль не мела прыкладаў судовых справаў супраць найменей лаяльных карыстальнікаў. Яна трапляе ў спіс «непрыязных Інтэрнэту» краінаў хутчэй з-за фільтрацыі кантэнту ў дні буйных палітычных падзей або з-за непрыязна высокіх коштаў на Інтэрнэт-сувязь.
Цікава, ці прывядуць «гульні патрыётаў» да болей рашучых крокаў па абмежаванні свабоды звычайных інтэрнэт-карыстальнікаў у Беларусі, нават не зважаючы на тое, што большую актыўнасць у гэтым выпадку можа праявіць беларуская дыяспара…? Адказ на гэта можна ўжо зараз пашукаць y тэксце законапраекта «Аб інфармацыі, інфарматызацыі і абароне інфармацыі»…
