Сёньня ваш пакорлівы слуга меў магчымасьць пагаварыць з Жан-Эрыкам Хольцапфэлем. Тым самым, які, хутчэй за ўсё, ачоліць прадстаўніцтва Эўракамісіі ў Менску.
Нагадаю: беларускія улады два гады цягнулі рызіну і толькі нядаўна далі згоду на адкрыцьцё гэтага офісу. Цяпер абмяркоўваюцца тэхнічныя дэталі.
Тым часам стала папулярнай вэрсыя, што наўзамен Менск хацеў, каб Эўразьвяз скасаваў рашэньне аб выключэньні Беларусі з Аб'яднанай сыстэмы прэфэрэнцыяў (АСП), якое мае набыць моц 21 чэрвеня. Але Брусэль ужо выразна даў зразумець, што аднаго Хольцапфэля на 400 мільёнаў эўра (гадавыя страты ад пазбаўленьня гандлёвых прэфэрэнцыяў) не мяняе :-) Сам жа дыплямат падкрэсьлівае: выключэньне з АСП ня ёсьць санкцыяй, гэта, так бы мовіць, пазбаўленьне прэміяльных...
Сёньня ж мы пачалі гаворку з таго, што ўдакладнілі, як лепей пісаць ягонае прозьвішча, бо ў нашых мэдыях фігуруюць два варыянты. Прыйшлі да высновы: Хольцапфэль бліжэй да арыгіналу, чым Гольцапфэль.
Я празандаваў глебу: выглядае на тое, што у вас нямецкія карані? Так, бацька пераехаў у Францыю зь Нямеччыны, патлумачыў сп. Хольцапфэль.
Потым пайшлі пытаньні болей грунтоўныя.
Ці будзе ў прадстаўніцтве нехта адмыслова займацца пытаньнямі дэмакратыі ды правоў чалавека? З адказу сп. Хольцапфэля вынікае, што гэта ня выключана. (Мусіць, узгадняюць штатны расклад і ў Брусэлі, і ў Менску? :-)
Ці не тармозіць супрацу засьцярога беларускіх уладаў, што прадстаўніцтва ЭК зробіцца нечым кшталту КНГ АБСЭ часоў Ганса-Гэорга Віка? Сп. Хольцапфэль дыпляматычна зазначыў, што іхняя місія будзе імкнуцца датрымліваць балянс у дачыненьнях, кантактуючы і з уладай, і з трэцім сэктарам, і з апазыцыяй.
Ці няма такой небясьпекі, што беларускі бок праз асобныя саступкі (кшталту вызваленьня некалькіх палітвязьняў) уцягне Брусэль у дробны палітычны гандаль, у якім патонуць прынцыповыя пытаньні дэмакратызацыі Беларусі?
Сп. Хольцапфэль найперш паказаў брашуру з эўразьвязаўскай сымболікай ды тэкстам знакамітых 12 умоваў Брусэлю. І запэўніў, што выразная мэта сфармуляванай летась стратэгіі ЭЗ у дачыненьні да Беларусі — дамагчыся яе дэмакратызацыі. Паправіў мяне: лепей казаць не пра 12 умоваў, а пра 12 пунктаў, прапаноў Эўразьвязу.
Бадай, слушна. Гэта ж не ўльтыматум. Хоча Беларусь адгукнуцца — калі ласка, не — Эўропа неяк перажыве.
Куды болей страчвае Беларусь на ўзбочыне Эўропы.
— Існуе меркаваньне, што беларускі рэжым ня здольны да рэфармаваньня, — заўважыў я.
— Як дыплямат не магу даваць ацэнкі на гэты конт. Але разам з тым мы, дыпляматы, мусім быць прафэсыйнымі аптымістамі, — рэзюмаваў суразмоўца.
Для працы ў Беларусі сп. Хольцапфэлю спатрэбіцца вялікі рэсурс аптымізму.
