Drennaja vyjšła tut sprava z‑za kryža chryścijanskaha. U Iviency jość kaścioł i cerkva. Cerkva pieraroblena z daŭniejšaha kaściołu. Kataliki‑miaščanie pastavili paśla «svabody» 4 kryžy ŭ miastečku i chacieli pastavić piaty kryž kala cerkvy. I pastavili. Ale pa ciapierašniamu zakonu kataliki nia mieli prava stavić kryž svoj kala cerkvy, i vyjšaŭ prykaz ziemskaha pieranieści.
Kali pryjechaŭ prystaŭ vykapać toj kryž i pierastavić na mohiłki, sabrałasia šmat bab. Bo ivienieckija mužčyny blizka ŭsie mulary i raschodziacca letam na rabotu.
Jak tolki palicyja pajšła z mohiłak, miaščanie zabrali kryž i bočnymi vulicami panieśli jaho i ŭkapali znoŭ niedaloka ad taho miesca, dzie jon stajaŭ daŭniej, kala aharodu Buraka. Tut palicyja nalacieła na narod z nahajkami. U stražnikaŭ palacieli kamiani. Paŭlina Mikuckaja ściahnuła navat stražnika z kania, choć jana i jašče 4 kabiety byli pabity nahajkami. Adnym słovam, vyjšła bitva.
Nie abyšłosia i biez kryvi. Stražniki pačali stralać, i zabita była Niadźviedzkaja, staruška 63 hadoŭ…
