Šanoŭny Pavał Izotavič, mianie zaŭsiody cikaviła reakcyja zvyčajnych čuvakoŭ na krytyčnyja najezdy na siabie lubimych u publikacyjach Saŭbiełki. Feljeton z błohu Lolika Uškina.
Pradstaŭnikoŭ apazicyi i Hazpromu tut nie razhladajem. Heta pra ich adzin kinahieroj pravilna kazaŭ: “Paručyk, mianie časam turbuje pytańnie, ci była ŭ vas mać?”.
Naš hieroj - zvyčajny hramadzianin, jaki Našaj Nivy nie čytaje, daziravana buchaje, maryć pabačyć Parad na dzień Respubliki - vincik tak by skazać sistemy.
Ujavim, što jon vypadkova astupiŭsia, adnak pračytaŭšy SB zrazumieŭ svaje pamyłki, pierakavaŭsia i choča viarnucca ŭ šerahi mahilščykaŭ pieražytkaŭ, jakija prezident vykryŭ u Dyrektyvach numar ajnc, cvaj i draj?
Adnak tut Saŭbiełka časam chałturyć – nie daje kankretnaha receptu katarsisu.
Voś voźmiem numar za sieradu, dzie žurnalistka Vika Papova uźniała pytańnie – Ci patrebna Miensku ściana Coja?
“…minskaja stiena pamiati Coja s každym hodom proizvodit vsie boleje tiahostnoje vpiečatlenije: mołodiež tam často tusujetsia v niepotriebnom vidie, poroj mnoho musora kruhom, nikakoho estietičieskoho udovolstvija ot soziercanija portrieta Coja na ciemientie...”, - piša žurnaliscka.
Padpisaŭsia pad Papovu i anarcha-indyvidualist Adam Hłobus: “V tom vidie, v kakom stiena suŝiestvujet siejčas, — eto chaos i musor. Moj puť iz doma v mastierskuju kak raz prolehajet čieriez etu stienu, i mołodiež — pokłońniki Coja — každyj raz obraŝajutsia ko mnie: «Diadia, daj dienieh».
Cojmany jany narod palityčna łajalny i majuć reahavać na krytyku. Pasprabujem zmadeliravać zbory kalektyvu fanataŭ Coja.
A: Nu, što tavaryščy cojmany - dahulalisia, datusavalisia ŭ niepatrebnym vidzie, dajončyli “Diadia, daj dienieh». Pastupiŭ sihnał - artykuł u SB, dzie pytańnie pria ścianu stavicca rubam: . “nado by voobŝie jeje śniesti i sdiełať nakoniec pamiatnik Coju…Vitia dostoin profieśsionalnoho miemoriała, vysokochudožiestviennoho”. Što rabić budziem?
V: Soramna tavaryščy cojmany, oj soramna? Treba vypraŭlacca. Ja tak dumaju: pa-pieršaje treba tusavacca ŭ patrebnym vyhladzie.
S: Hetak jak?
A: Nu..nia viedaju, moža pa cipu ŭ atelje viedajuć. Treba ŭsim źviarnuca ŭ atelje kab nam pašyli skažam tusovačnyja bandany patrebnaha vidu z nadpisam “Coj - žyvy”.
V: Ładna davajcie dalej: “nikakoho estietičieskoho udovolstvija ot soziercanija portrieta Coja na ciemientie”. Mda-a-a-a-a. Chto viedaje hetu Papovu? Jakija u jaje estetyčnyja husty?
S: Moža jana ja siamji kłoŭna Aleha Papova? Jon aktyŭna juzaŭ styl a la rius.
A: Ładna apuścim. Što tam jašče?
V: Voś, što piša anarcha-indyvidualist Adam Hłobus: “V tom vidie, v kakom stiena suŝiestvujet siejčas, — eto chaos i musor.
A: Nu choć niešta kankretnaja i zrazumiełaja! Kali Hłobus anarcha-indyvidualist, to jamu nie ŭ kajf paradak, jaki jon nazyvaje chaosam. Takim čynam tavaryščy pačynajem žyć anarchisckaj kamunaj: z hetaj nočy śpim usiej ścianoj razam.
Voś jakaja pietruška moža atrymcca tav. Jakubovič z-za adsutnaści kankretyki.
Biarycie prykład z AHŁa: jaki čotka sfarmulavaŭ patrabavańni da viertykali na učarašnim pasiedžańni pa prablemach “akcyznych marak: “Aleksandr Łukašienko poručił dorabotať postavlennyje na sovieŝanii voprosy. Pri etom Priezidient žiestko priedostierieh činovnikov ot popytok «łobbirovanija» kommierčieskich intieriesov tiech ili inych proizvoditielej (SB)”.
Vaš fanatyčny čytač
