«U 60-70-ja hady jon vyjaviŭ siabie jak mastak-navatar, jaki ŭpeŭniena prasoŭvaŭ u vyjaŭlenčaje mastactva novuju plastyčnuju movu z aryjentacyjaj na avanhardnyja momanty 20-ch hadoŭ. Jon pakinuŭ niekalki absalutna znakavych tvoraŭ, jakija zastanucca ŭ kantekście nacyjanalnaj kultury. Heta najpierš znakamityja partrety Jakuba Kołasa i Ryhora Šyrmy, šerah stankovych karcin. U 90-ja hady jon pisaŭ karciny, pryśviečanyja vialikim kniaziam VKŁ, — heta toje, što robić honar našamu mastactvu. Heta byŭ sapraŭdy nacyjanalny mastak, znakavaja asoba».
U palityčnyja partyi i ruchi Ŭładzimier Stalmašonak apošnim časam anhažavany nia byŭ. U časy pierabudovy jon byŭ narodnym deputatam SSSR i hałasavaŭ za demakratyčnyja źmieny ŭ krainie. Šmat hadoŭ Stalmašonak vykładaŭ u Akademii mastactvaŭ.
Pachavańnie narodnaha mastaka Ŭładzimiera Stalmašonka arhanizoŭvajuć Sajuz mastakoŭ Biełarusi, Ministerstva kultury Biełarusi i Mienski harvykankam. Miesca pachavańnia ŭžo vyznačanaje — Uschodnija mohiłki Miensku, čas jašče nie pryznačany.
