Baćki palitźniavolenaha Ihara Alinieviča, asudžanaha na 8 hadoŭ, mieli z synam praciahłaje spatkańnie ŭ kałonii № 10 horada Navapołacka.
Pa słovach Valanciny Alinievič, sustreča z synam praciahvałasia adnyja sutki ŭ pakoi, jaki byŭ nie bolšy za 10–12 kvadratnych mietraŭ, biez dazvołu jaho pakidać. Va ŭmovach śpioki heta było ciažkim vyprabavańniem:
«Iharu, jak zaŭsiody pryvieźli maroziva, jakoje jon bačyć tolki padčas doŭhaterminovych spatkańniaŭ. Vyhladaje jon narmalna, mnie navat padajecca, što jon staŭ vyšej rostam,ci heta ja ad hetych usich prablemaŭ maleńkaja stała, nie viedaju. Kaža, što ŭsio narmalna, pracuje. Jamu padałosia, što tyja ludzi, ź jakimi jon razmaŭlaje, paśla padviarhajucca pieraśledu».
Pa słovach Valanciny Alinievič, jaje syn atrymaŭ dva listy z Babrujska, aŭtary jakich uhavorvali jaho napisać prašeńnie ab pamiłavańni na imia Łukašenki.
«Syn parvaŭ i vykinuŭ hetyja listy. Jon skazaŭ, što ličyć vielmi nieprystojnym, kali niejkaja kropka hledžańnia naviazvajecca ludziam, jakija prajšli praź ciažkija vyprabavańni i znachodziacca va ŭmovach niavoli»,— kaža Valancina Alinievič.
