 |
Apošni albom dziaržaŭnaha ansamblu «Pieśniary» datavany 2001 hodam. Zapisany jon byŭ i vydadzieny jašče pry žyćci Ŭładzimiera Mulavina. 19 vieraśnia ŭ Miensku ciapierašnija ŭdzielniki kalektyvu paznajomili z novaj pracaj — albomam «Raspaviadalnaja».
Repertuar albomu davoli strakaty, jon uklučaje jak daŭno viadomyja pieśni kštałtu «Začarovanaja maja» ci «Moj rodny kut», tak i amal nieviadomyja tvory, aŭtaram muzyki i tekstaŭ bolšaści ź jakich źjaŭlajecca ciapierašni mastacki kiraŭnik dziaržaŭnych «Pieśniaroŭ» Viačasłaŭ Šarapaŭ. Bolšaja častka piesień hučyć na biełaruskaj movie. Pry hetym Viačasłaŭ Šarapaŭ padkreśliŭ, što hety albom‑kampilacyja padvodzić vynik peryjadu adnaŭleńnia kalektyvu:
«Žyćcio pakazała, što «Pieśniary» patrebnyja i ŭ Biełarusi, i ŭ Rasiei, i, vidać, uva ŭsioj postsavieckaj prastory. Heta paŭsiul patrebna, hety žanr zapatrabavany, tamu ŭ svoj čas my ŭzvalili na siabie hetuju nialohkuju nošu i niasiem jaje».
Jakija «Pieśniary» samyja sapraŭdnyja?
Vakoł taho, ci majuć prava i ci naahuł zdolnyja ciapierašnija «Pieśniary» nieści dalej, raźvivać zakładzienyja Mulavinym tradycyi, i dahetul viaducca zaciatyja sprečki. Adny havorać, što pa śmierci Mulavina samo paniaćcie «Pieśniary» straciła ŭsialaki sens, inšyja miarkujuć, što ciapierašni kalektyŭ pavinien nie pierapiavać klasyčnaha «pieśniaroŭskaha» repertuaru, a šukać ułasny tvorčy šlach.
Albom «Raspaviadalnaja» z symbalem sučasnych «Pieśniaroŭ» na vokładcy — vyjavaj kalosnaj liry — naŭrad ci daje na heta adkaz. Chutčej jon stavić novyja pytańni.
Da prykładu, jość u albomie versija a kapela słavutaha palanezu Michała Kleafasa Ahinskaha, jakaja hučyć na rasiejskaj movie. Nahadaŭšy aŭtaru słoŭ abstaviny, u jakich była napisanaja melodyja, ja spytaŭsia, ci narmalna heta?
«Reč u tym, što ŭ svoj čas rasiejski imperatar prabačyŭ jaho, — adkazaŭ Viačasłaŭ Šarapaŭ. — Heta pa‑pieršaje. Pa‑druhoje, sam jon maje rasiejskija karani, pachodžańnie sa Smalenščyny. Treci aspekt: pakolki ŭsio‑taki na postsavieckaj prastory rasiejskaja mova źjaŭlajecca movaj mižnacyjanalnych znosin, my hety sens možam danieści šyrej. Darečy, ciapier užo isnuje polskamoŭnaja versija palanezu, jana ŭžo stvorana. U planach my chočam stvaryć i biełaruskuju versiju».
Jak vyśvietliłasia, biełaruskamoŭnaj versii hetaha tvoru na vierš Sieržuka Sokałava‑Vojuša Viačasłaŭ Šarapaŭ nikoli nia čuŭ.
Viačasłaŭ Šarapaŭ: «My majem pravy, delehavanyja našym narodam»
Atrymałasia tak, što paśla śmierci Ŭładzimiera Mulavina na scenach hałoŭnym čynam Biełarusi i Rasiei vystupajuć try kalektyvy, jakija vykarystoŭvajuć nazvu «Pieśniary». Pry hetym Leanid Bartkievič zarehistravaŭ u Rasiei na nazvu patent, zhodna ź jakim Biełaruski dziaržaŭny ansambl nibyta nia maje prava vystupać u Rasiei pad imiem «Pieśniaroŭ». Viačasłaŭ Šarapaŭ rastłumačyŭ sytuacyju tak:
«Pytańnie patentu na hetuju nazvu dastatkova sprečnaje, tamu što, ščyra kažučy, zroblena toje było zładziejskim čynam. Ludzi, jakija na toj momant užo nie pracavali ŭ ansambli i viedali, dzie znachodziacca klučy ad sejfa, uziali paśviedčańnie, vydadzienaje ŭ svoj čas Mulavinu, i pajechali ŭ Maskvu. Zarehistravalisia ŭ «Rospatencie» i ŭsienarodna abjavili, što jany ciapier na terytoryi Rasiei źjaŭlajucca spadčyńnikami ŭsiaho i tam pracujuć.
Ja chaču skazać, što ni na terytoryi Rasiei, ni na terytoryi Ŭkrainy, ni na terytoryi inšych krain my nikoli nia mieli niejkich prablem, źviazanych z hetym pytańniem. My majem pravy, delehavanyja našaj dziaržavaj, delehavanyja, adpaviedna, našym narodam».
U planach dziaržaŭnych «Pieśniaroŭ» — zapis novych albomaŭ na vieršy Janki Kupały, biełaruskich paetaŭ XIX stahodździa, prahramy novych aranžavańniaŭ narodnych piesień i tvoraŭ, napisanych udzielnikami kalektyvu.
