Viedaju, viedaju: niechta pačnie razdražniacca — u chronikach biełaruskich jaho inakš nazyvali i ciapier navat u aficyjnych knižkach časam pišuć — Stafan. Nu j što? Ci heta aznačaje, što ja jaho lublu mieniej, čym tyja, chto, moža, zachoča siabie pradstavić samym katalickim katalikom za inšych?..
U minułym tekście svaim ja paraŭnaŭ budučuju restaŭracyju Staroha zamku, što staić na hary, z metaj nadać jamu rysy karaleŭskaha pałacu Batoryja — sa słavetnaj karovaj ź siadłom. Zrešty, u tekście ŭsio patłumačana. Pahatoŭ asabista mnie prosta nie padabajecca vyhlad pierabudavanaha niekali ŭ pałac zamku.
Mnie daspadoby strohaść, askietyčnaść Bryhickaha kaściołu abo źniščanaj Fary Vitaŭta i nie padabajucca azdoby byłoha jezuickaha, siońniašniaj našaj Katedry, jakuju haradziency pa-raniejšamu zvyčajna nazyvajuć Farnym kaściołam. Ale adnačasova ja lublu Chrysta, što niasie kryž — na hanku i statui ŭ nišach, lublu hadzińnik, lublu na zvanicach archaaniołaŭ, jakija padparadkoŭvajucca vietru.
Pamiataju: bolš za dvaccać hadoŭ nazad u horadzie raptam adznačyli ŭhodki śmierci karala Stefana Batoryja. Heta było niezvyčajna, upieršyniu ja adčuŭ smak tajamnicy, pryčym dakranuŭšysia da minuŭščyny mienavita svajho horadu, jaki staŭ maim domam. Niezvyčajna dla savieckaj respubliki, bo jon byŭ karalom. A karaloŭ tut dahetul nia lubiać, navat kali prykmiety pašany ŭsio ž niečakana źjaŭlajucca.
Isnuje hadoŭ piatnaccać karotkaja vulica Stefana Batoryja, udałosia zamianić savieckuju nazvu. Na joj “Bataroŭka” — kamianica, što ličycca byłym jaho pałacam haradzkim, a pobač u chruščoŭcy — “Batoryja” — handlovy dom abo prosta siarednich pamieraŭ krama. Patryjoty razdražniajucca z nazvy kramy, praź jaje žanočuju formu. Maŭlaŭ, kaliści isnavaŭ spartovy klub “Batory”, hučała jak maje być. Što, lepiej, značycca, było b prosta — hastranom “Batory”? Dyj uvohule: čamu žanočaja nazva susiedniaj “Bataroŭki” tady ŭsich zadavalniaje? Tolki tamu, što jaje prydumali za polskim časam? Dyk voś: moj znajomy historyk architektury śćviardžaje, što heta pamyłka, i haradzki pałac karala byŭ u inšym miescy.
Darečy, jak pačali achoŭnyja šyldy viešać u horadzie, na “Bataroŭcy” taksama prymacavali: dom Stefana Batoryja, maŭlaŭ, ChVI stahodździa… A chto taki hety Batory — ni słova. Voś kab carom byŭ maskoŭskim ci vajavodaj, ci feldmaršałam Sumburavym jakim-niebudź.
