 |
Hurt J:mors vypuściŭ čarhovy internet‑synhł. Na hety raz jon papiaredničaje vychadu pieršaha ŭ historyi «morsaŭ» biełaruskamoŭnaha alboma «Biełaruskaje zołata». Novy internet‑synhł — chutčej pijar‑chod, čymści paŭnavartasnaje (choć i virtualnaje) vydańnie. Na im usiaho adna pieśnia, što praŭda ŭ dźviuch varyjacyjach — studyjnaj dy kancertnaj. Pieršaja ŭžo navat trapiła ŭ ratacyju na FM‑stancyjach, a voś druhuju pačuć možna tolki na hetym synhle. Kancertnaje «Biełaruskaje zołata» na albom nia trapić.
Miarkujučy pa vokładcy novaha internet‑synhła, dla hurta J:mors «Biełaruskaje zołata» — heta toje, što kožny z nas zaraz moža pabačyć za vaknom: žoŭtaje liście raskidana ledź nie paŭsiul. Heta paćviardžajuć i słovy frontmena Ŭładzimiera Puhača, što pryviedzienyja ŭ aficyjnym pres‑relizie.
«Ja zranicy vyjšaŭ na balkon i zrazumieŭ — voś jano, biełaruskaje zołata! Da viečara byli hatovyja muzyka j słovy», — kaža Puhač.
Što ž da samoj pieśni, to jana, sapraŭdy, atrymałasia vosieńskaj. Muzyka krychu depresyŭnaja, a słovy pa‑»morsaŭsku» sentymentałnyja j ramantyčnyja. Tak ža ž pa‑»morsaŭsku» pieśnia j zapisana. Usie dosyć hładka, a jak dla Biełarusi, to j jakasna. «Biełaruskaje zołata» napisana na dobraj biełaruskaj movie. Prynamsi, nie zaŭvažna ułaścivych dla rasiejskamoŭnych hurtoŭ «lapaŭ» (tut, peŭna, skazvajecca pachodžańnie hitarysta hurta Ramana Arłova).
Karaciej kažučy, pieršy biełaruskamoŭny albom J:mors pavinien być dosyć mocnym relizam. Syhnalny synhł pakidaje dobraje ŭražańnie.
