Pryčyna — artykuł u «Viedomostiach», dzie jon paraŭnaŭ dziejańni Pucina z anšlusam Aŭstryi i zachopam Sudetaŭ.
— Jak vy daviedalisia pra svajo zvalnieńnie z MHIMO?
— Mnie patelefanavaŭ zahadčyk kafiedry fiłasofii Alaksiej Viktaravič Šastapał i skazaŭ, što jaho da siabie vyklikaŭ rektar, jaki paprasiŭ pieradać mnie, što ci ja pišu zajavu ab zvalnieńni pa ŭłasnym žadańni, ci jon mianie zvolnić pa zahadzie. Ja nie zusim razumieju, što heta takoje «zvolnić pa zahadzie», ale ja skazaŭ, što nijakich zajavaŭ pisać nie budu, bo ja nie žadaju zvalniacca. Ja nie budu chłusić. Kali mianie chočuć zvolnić — kali łaska, zvalniajcie. Zaŭtra na 10 hadzin 30 chvilin ranicy mianie vyklikaŭ da siabie prarektar Arciom Malhin na važnuju razmovu. Jon sam sa mnoj nie razmaŭlaŭ, z hetym paviedamleńniem mnie patelefanavała jaho sakratarka.
— Jaki kurs vy čytali na kafiedry fiłasofii?
— Ja ŭ MHIMO z 2001 hoda. Čytaŭ ahulny instytucki fakultatyŭ «Historyja relihijnych idej» i vioŭ sieminary pa fiłasofii. Akramia taho, ja dyrektar Centra «Carkva i mižnarodnyja adnosiny» pry MHIMO. Šmat zajmaŭsia sa studentami, pravodziŭ pajezdki i sieminary.
CUDOŬNYJA HISTARYČNYJA LEKCYI PRAFIESARA ZUBAVA Ŭ AŬDYJO- I VIDEAFARMATACH TUT.
— Niadaŭna viadoŭca telekanała «Doždž» spytaŭ, ci nie baiciesia vy, što paśla vašych krytyčnych vystupaŭ u presie vas mohuć zvolnić z MHIMO…
— …i ja adkazaŭ, što, viadoma, bajusia, ale jość situacyi, kali treba dziejničać niezaležna ad ułasnaha strachu, tamu što inakš prosta niemahčyma.
— Jak vy ličycie, što stała pryčynaj zvalnieńnia?
— Dumaju, artykuł u «Viedomostiach», tamu što za maje raniejšyja vystupy ŭ presie mnie nikoli nichto słova nie kazaŭ. Pakul, praŭda, aficyjna mnie nichto pryčyny nie nazvaŭ, ale ja dumaju, što ŭsia sprava ŭ hetym artykule.
— Vy mieli prava havaryć i pisać usio, što ličyli patrebnym?
— Tak, biezumoŭna. Adzinaje, pra što mianie ŭžo daŭno paprasiŭ rektar, — kali ja budu kazać ci pisać pra rečy, jakija nie adpaviadajuć linii ŭłady, nie zhadvać, što ja prafiesar MHIMO, prosta prafiesar. U drukavanych ŚMI ja zaŭsiody heta vykonvaŭ. Ja pisaŭ, što ja doktar histaryčnych navuk, prafiesar, adkazny redaktar «Historyi Rasii. XX stahodździe». U pryncypie, heta, viadoma, byŭ sakret Pališynela. Dastatkova było zajści ŭ internet i pahladzieć, što ja — prafiesar MHIMO. Ale tym nie mienš, my praviły hulni vykonvali.
— Vašaje zvalnieńnie nahadvaje hanieńni savieckich časoŭ, kali zvalniali tych, chto dazvalaŭ sabie vykazvać vostryja mierkavańni ab dziejańniach ułady…
— Tak, heta možna paraŭnać z Savieckim Sajuzam, kali było toje ž samaje, paprostu vyhaniali z pracy. Ja heta vydatna pamiataju. Ale ciapier zusim inšaja abstanoŭka: sotni, tysiačy ludziej mnie zvoniać i pišuć. A tady ž usie chavali hałavu ŭ piasok. Tady nichto nie advažvaŭsia navat vykazać słovy padtrymki. Tak što hramadstva całkam źmianiłasia. Ja, možna skazać, pastaviŭ na sabie ekśpierymient i pierakanaŭsia, što my stali inšym narodam, i heta vydatna. Heta značyć, što ŭ nas vialikija pierśpiektyvy, što nazad nas u savieckaje maŭčańnie nie zahnać. Heta pieršaje. A pa-druhoje, luboj narmalnaj uładzie vielmi patrebnaja krytyka, navat žorstkaja krytyka, tamu što jana karektuje jaje ŭłasny šlach, bo čałavieku ŭłaściva pamylacca. I jakraz słuchajučy mierkavańnie ludziej ź inšymi pazicyjami, lahčej znajści pravilny šlach i nie ździejśnić niekatorych časam dramatyčnych pamyłak. Tamu kali ŭłada pačynaje zatykać rot i choča, kab jaje tolki chvalili, heta, viadoma, prosta ciažkaja chvaroba.
— Jak vy dumajecie, chto byŭ inicyjataram vašaha zvalnieńnia?
— U MHIMO zaŭsiody byŭ vielmi svabadalubny duch dziakujučy rektaru. Tam jość ludzi z kamunistyčnymi pohladami, ź libieralnymi. Ja ŭpeŭnieny, što i sa mnoj ničoha b nie adbyłosia, kali b nie było zahadu źvierchu. Rektar — čałaviek šyrokich dumak, z narmalnymi pohladami na śviet.
— Adkul moh pastupić zahad?
— Z administracyi prezidenta, ad Siarhieja Naryškina, abo z MZS, ad Siarhieja Łaŭrova.
