Krym byŭ častkaj Rasii, pakul ŭ 1954 hodzie saviecki lider Mikita Chruščoŭ nia pieradaŭ paŭvostraŭ Ukrainie — u toj čas adnoj z respublik SSSR, nahadvaje «Hołas Amieryki».
Jaho syn Siarhiej Chruščoŭ tłumačyć rašeńnie svajho baćki ekanamičnymi i sielskahaspadarčymi pryčynami, a mienavita budaŭnictvam hidraelektrastancyi na Dniapry dla vodazabieśpiačeńnia paŭdniovych rehijonaŭ Ukrainy, a taksama Krymu.
«Hidraelektrastancyja znachodzicca na terytoryi Ukrainy, a značyć, davajcie pieraviadziem astatniuju terytoryju Kryma pad jurysdykcyju Ukrainy, jakaja i budzie za ŭsio adkazvać, — kaža Siarhiej Chruščoŭ. — Tak jany i zrabili. Heta nie było palityčnym rašeńniem, nie było jano i ideałahičnym. Heta było dziełavoje rašeńnie».
Pa słovach Chruščova, pieradača adkaznaści za taki vialiki prajekt adnoj z respublik była łahičnym krokam.
«A ciapier my čujem śpiekulacyi ab tym, što moj baćka chacieŭ zadavolić ŭkrainskuju demakratyju, što heta byŭ padarunak jaho žoncy, majoj maci, tamu što jana ŭkrainka. Usio heta nie maje ničoha ahulnaha z realnaściu. Prablema była ekanamičnaha charaktaru, a nie palityčnaha», — skazaŭ Chruščoŭ.
Siońnia Krym znachodzicca pad kantrolem rasijskich uzbrojenych sił. Na dumku Chruščova, nielha pravodzić paraleli pamiž tym, što adbyvajecca ŭ Krymu i rasijska-hruzinskaj vajnoj 2008 hoda.
«Tady hruzinski prezident Michaił Saakašvili pasprabavaŭ siłaj adnavić kantrol nad hetymi dvuma rehijonami (Abchazijaj i Paŭdniovaj Asiecijaj), i jany ich atakavali, a Rasija adkazała. Heta była vajna», — kaža Siarhiej Chruščoŭ.
Ciapier, kaža jon, strełaŭ u Krymu niama.
«Ja spadziajusia, što strełaŭ my nie pačujem, tamu što heta nie vyhadna nikomu, — razvažaje Chruščoŭ. — Ukrainskija vajskoŭcy, jakija prachodziać słužbu ŭ Krymie, — krymčanie — i jany nie chočuć pačynać vajnu, tamu što heta supiarečyć intaresam ich ułasnaha narodu i ich krainy. Mnie zdajecca, što ruskija taksama nie chočuć vajavać. Navošta im heta?»
Zazirajučy ŭ budučyniu, Siarhiej Chruščoŭ kaža, što pierachod Kryma pad rasijskaje kiravańnie — nie vyjście ź situacyi, i jon spadziajecca, što hetaha nie adbudziecca. «Ja ad Pucina nikoli nie čuŭ, kab jon hetaha chacieŭ», — skazaŭ jon u zaklučeńnie.
