Viadomy rasijski satyryk, vystupajučy ŭ Smalensku, raspavioŭ pra svajo bačańnie kanfliktu va Ukrainie i pra staŭleńnie da zachodnich sankcyj suprać Rasii.
«Za Rasijaj praŭda tamu, što jana ničoha, akramia hałaŭnoha bolu, nie maje. Jana za ideju, a nie za prybytak.
Jana za toje, kab rod zachoŭvaŭsia jak maha daŭžej. Toj słavianski rod, jaki Zachad imkniecca raźjadnać. My — słavianie, my — soniečnyja. A Jeŭropa — miesiacovaja. Tamu jana na nas i napadaje, kali noč stanovicca daŭžejšaj za dzień. I jany zaŭsiody spačatku pieramahajuć ruskich, ale varta nam datryvać da 25 śniežnia, da naradžeńnia soniejka, i im nadychodzić «kirdyk». Imi apiakujecca noč, nami — Sonca.
Toje, što adbyvajecca z Ukrainaj, nie vypadkovaść. Słavianie, jak heta ni sumna, zasłužyli vajnu.
Tamu što stali žyć u śviecie spažyvańnia, a heta nie naš śviet. Da mianie pryjazdžali z Łuhanska dvoje kłasnych kamandziraŭ, a ź imi dziaŭčyna. Vy b bačyli, jak u jaje harać vočy! Dy vy takoha nie ŭbačycie ni ŭ adnoj hłamurnaj damy z Rubloŭki! Jana adčuvaje, što vielmi patrebnaja ŭ hetym śviecie, kali hatuje na 500 čałaviek, prybiraje. I jana mnie skazała kranalnyja słovy, što ja zmahajusia za toje, kab źjavilisia novyja ludzi, a potym z zachapleńniem zajaviła — jany ŭžo źjavilisia!
Niezrazumieła, jak Sabčak budzie žyć biez fua-hra, a voś nastaŭniki ŭ Sibiry — prosta vydatna! A padmaskoŭnyja sialanie, dyk tyja prosta radujucca: moža, naš tvaroh choć stanuć kuplać! Ura, nam horš budzie žyć!
Heta čysta naša! Napaleon ža ŭ Rasiju išoŭ vyzvalać sialan i nie zrazumieŭ, čamu heta jany jaho siakierami dy viłami da samaha Paryža potym hnali! Źniešni vorah utvaryŭsia, kab my źjadnalisia, pačali ačyščacca i krychu zaciahnuli ramiani.
Žerci treba mienš, tym bolš drennych praduktaŭ. Adnym słovam, usio nie tak drenna, jak zdajecca. Idzie Adradžeńnie».
