Pra heta kiraŭnik dziaržavy zajaviŭ siońnia na sustrečy ź finalistami respublikanskaha konkursu prafiesijnaha majsterstva piedahohaŭ «Nastaŭnik hoda Respubliki Biełaruś».
BiełTA
Łukašenka ličyć, što pakul jašče šmat farmalizmu pry składańni prahram vykładańnia tych ci inšych školnych pradmietaŭ, asabliva pa humanitarnych dyscyplinach.
U suviazi z hetym jon padrabiazna cikaviŭsia va ŭdzielnikaŭ sustrečy ich mierkavańniem nakont abjektyŭnaści źmiestu adpaviednych navučalnych prahram. U jakaści prykładu kiraŭnik dziaržavy pryvioŭ biełaruskuju litaraturu:
«Vasil Bykaŭ nie byŭ maim prychilnikam, ale ŭ jaho jość kłasnyja tvory — toje, što my i našy dzieci pavinny viedać. Ale jość niekatoryja [aŭtary, uklučanyja ŭ školnuju prahramu], jakija tolki proźvišča biełaruskaje nosiać, a čytać niama čaho».
Na sustrečy taksama abmiarkoŭvaŭsia źmiest školnaha kursu historyi, u pryvatnaści źviestak pra Vialikuju Ajčynnuju i Druhuju suśvietnuju vojny. Łukašenka padkreśliŭ nieabchodnaść supraćstajać sprobam nivielavać i zabrać u biełaruskaha naroda Vialikuju Pieramohu nad fašyzmam.
Łukašenka taksama zapeŭniŭ, što na pasadzie kiraŭnika dziaržavy nie maje namieru prykładać niejkija asablivyja namahańni, kab pryciahnuć na svoj bok pradstaŭnikoŭ tvorčaj intelihiencyi.
«Heta prynižeńnie intelihiencyi, i ja nikoli, pakul budu prezidentam, nie stanu ich prymušać chvalić mianie i moj pieryjad kiraŭnictva. Heta paśla mianie jany niachaj aceniać, — adznačyŭ kiraŭnik dziaržavy. — Nijakaj tut dyktatury niama. Tak, u nas jość peŭnaja dziaržaŭnaja pazicyja, i my vitajem, kali jaje ludzi padtrymlivajuć. Ale kali ŭ intelihienta — mastaka, piśmieńnika — jość svoj punkt hledžańnia i pazicyja — kali łaska, kažy».
Na sustrečy taksama ŭzdymałasia moŭnaje pytańnie.
U hetym płanie Alaksandr Łukašenka čarhovy raz padkreśliŭ važnaść zachavańnia i vyvučeńnia abiedźviuch dziaržaŭnych moŭ — jak biełaruskaj, tak i ruskaj. U hetym, pavodle jaho słoŭ, u tym liku składajecca bahaćcie biełaruskaha naroda.
