Na pres-kanfierencyi dla pradstaŭnikoŭ rasijskich rehijanalnych ŚMI Alaksandr Łukašenka zajaviŭ pra hatoŭnaść udzielničać u prezidenckich vybarach 2015 hoda.
«Siońnia, kali b hetyja vybary byli zaŭtra, ja braŭ by ŭdzieł, — skazaŭ jon. — Što budzie praz hod, ščyra vam kažu, spadziajusia, što nie pavierniecca śviet i Biełaruś nie apyniecca niedzie tam na dnie. Kali ŭsio budzie narmalna i ja budu zdarovym, u mianie niama padstaŭ admaŭlacca ad pieradvybarnaj kampanii».
Łukašenka ŭpeŭnieny ŭ tym, što «prezidentam nie stanoviacca, im naradžajucca».
«U prezidenta z narodam jość takaja suviaź, nie biarusia vam acharaktaryzavać, adkul jana. Kali ty havoryš, narod adrazu ciabie razumieje i ŭsprymaje. Ci nie prymaje, byvaje i heta, — pryznaŭ jon. — Niešta takoje niabačnaje pavinna być u čałavieku ad naradžeńnia. Takich ludziej šmat u śviecie. I kali narod vybiraje takoha čałavieka, jon jaho budzie padtrymlivać zaŭsiody i daravać jamu pamyłki. Ja ŭ razvažańniach pryjšoŭ da hetaj vysnovy: nielha stać prezidentam, mocnym, narmalnym, kali z narodam u ciabie niama hetaha ludskaha, čałaviečaha».
Pry hetym Łukašenka znoŭ padkreśliŭ, što nie płanuje pryznačać vybary na sakavik 2015 hoda, jak jamu prapanoŭvali.
«Ja mahu na vybary pajści i ŭ sakaviku. Raniej nie, pavodle Kanstytucyi, a ŭ sakaviku nastupnaha hoda možna. Ale heta budzie niesumlenna. Jak by ni skłałasia situacyja, vybary projduć u kastryčniku-listapadzie. Padstrojvacca pad situacyju, kab zachavać uładu… Heta nie parušeńnie Kanstytucyi, ale — navošta? Usio roŭna ŭ naroda zastaniecca ščarbinka, a našy apanienty atrymajuć fakt dla krytyki», — skazaŭ aficyjny lidar.
Jon nahadaŭ, što znachodzicca va ŭładzie ŭžo 21 hod.
«Užo jość fakt stomlenaści ad ciabie ludziej. Nie prahałasujuć — nu i dobra, heta mahčymaść pažyć.
Kali ŭ mianie budzie takoje zdaroŭje, jak siońnia, to ja jašče niamała pažyvu. Ja zajmusia niejkaj spravaj, niedzie, moža, navat i adpačnu, kali zmahu», — skazaŭ kiraŭnik dziaržavy.
«Samaje strašnaje — kali, nie daj boh, pryjduć admarozki adrazu ci potym i spaskudziać toje, što vy bačyli ŭ krainie», — padkreśliŭ Łukašenka. «A ŭ nas achvotnych siońnia parezać na kavałki, pryvatyzavać i padzialić chapaje. I što ty potym budzieš rabić? A ŭłady niama, ty ŭžo nie zmožaš umiašacca. Voś heta jašče mianie niepakoić», — skazaŭ jon.
Na dumku Łukašenki, kali jon admovicca ad udziełu ŭ vybarach, heta stanie chałodnym dušam dla ŭsich.
«Kali ŭ hetaje dziarmo ŭtreskaješsia, nie viedaješ, jak adtul vybracca potym. Ujavicie: voś — vybary, a ja biaru i sychodžu. Chałodny duš dla naroda, i nie tolki našaha», — miarkuje kiraŭnik dziaržavy.
