U Biełarusi zdaryłasia druhoje pryšeście Hieorhija Krata — kačahara, jaki, pradstaŭlajučysia śviatarom z Abchazii, źbiraje achviaravańni i pravodzić relihijnyja rytuały. Jaho novaj achviaraj staŭ taksist z Babrujska, jakomu Krot nie zapłaciŭ za niekalki hadzin pajezdki, zatoje padaryŭ Jevanhielle i svaje fatahrafii. Biełaruskaja pravasłaŭnaja carkva prosić viernikaŭ ścierahčysia i paviedamlać u milicyju.
Krot viarnuŭsia
Juryj, abo Hieorhij, Krot — tryccacihadovy uradženiec Hłuska ź ciahaj da pryhod i pieraŭvasableńniaŭ. U 2012 hodzie jon užo paśpieŭ prasłavicca jak iłžeśviatar, kali jaho, nazyvaŭšaha siabie duchoŭnaj asobaj z Abchazii, vykryli. Śledčyja orhany pavieryli ŭ jaho raskajańnie — i machlarstva syšło jamu z ruk.
U pačatku 2015 hoda Krot uziaŭsia za staroje. Jon padarožničaje pa Babrujsku i jaho navakollach, źbirajučy achviaravańni nibyta na patreby carkvy i pravodziačy pryvatnyja nabaženstvy za ŭznaharodžańnie.
Tyja, chto mieŭ znosiny ź im, dziviacca: jon nastolki pierakanaŭčy, što navat dumki nie ŭźnikaje, što jon moža być niesapraŭdnym. Hieorhij Krot apranuty ŭ adzieńnie śviatara, u pramovach apieruje relihijnaj leksikaj, spasyłajecca na znajomstva ź miascovymi słuhami carkvy, dy i rytuały jon pravodzić z peŭnaj dolaj prafiesijanalizmu. Uvohule, jak machlar jon vielmi sprytny.
Taksistu dastałasia tolki fota na pamiać
Dva tydni tamu ŭ Babrujskuju jeparchiju źviarnuŭsia miascovy žychar, jaki raspavioŭ pra dziŭny vypadak. Pasłuhami taksista skarystaŭsia małady čałaviek u adzieńni śviatara. Jon pradstaviŭsia kiroŭcu słuhoju carkvy i paprasiŭ pavazić jaho pa horadzie dla zboru achviaravańniaŭ. Niekalki hadzin taksist i pasažyr praviali razam, nakatali niemałuju sumu. «Śviatar» padaryŭ kiroŭcu Jevanhielle sa svaim aŭtohrafam i asabistyja fatahrafii. Padčas adnaho z prypynkaŭ pasažyr tak i nie viarnuŭsia i, adpaviedna, nie zapłaciŭ.
Taksist pakazaŭ u Babrujskaj jeparchii fota i padoranaje padmanščykam Jevanhielle. Pa aŭtohrafie carkoŭniki zrazumieli — Krot viarnuŭsia. Spravaj zaniaŭsia ajciec Sierhij Karovinski, jaki raspavioŭ detali historyi.
«Dva hady tamu Hieorhij Krot źjaviŭsia u jeparchii i pradstaviŭsia jak śviatar Hruzinskaj carkvy. Jon raspavioŭ, što zajmajecca z našymi prychadžanami, štości im prapavieduje. Jon zdaŭsia mnie dziŭnym. Ale vyhladaŭ jon i, samaje hałoŭnaje, kazaŭ vielmi pierakanaŭča, navat ja pačaŭ troški sumniavacca ŭ svaich pieršapačatkovych vysnovach pra hetaha śviatara. Tamu my zrabili aficyjny zapyt u Hruzinski patryjarchat: a raptam my nie majem racyi. I nam adkazali, što takoha śviatara ŭ Hruzii niama», — uspaminaje ajciec Sierhij.
Na praciahu 2012 hoda, budučy śvieckim, Juryj Krot ździajśniaŭ pryvatnyja nabaženstvy, choć nie mieŭ na heta prava. Jak paviedamlajuć carkoŭniki, kali kamuści treba było adpieć niabožčyka, pachryścić dzicia, mašynu aśviacić — jon rabiŭ heta za ŭznaharodžańnie. Viadoma, što Juryj Krot padmanvaŭ viernikaŭ i źbiraŭ hrošy na niby carkoŭnyja patreby. Niekatoryja, akramia hrošaj, achviaravali jamu kaštoŭnyja rečy i kampjutarnuju techniku.
U kancy 2012 hoda zdaryłasia rabavańnie adnaho z chramaŭ Babrujskaj jeparchii. Hieorhij Krot taksama prachodziŭ pa hetaj spravie. Śledstva pakazała, što Juryj Krot nie byŭ zamiešany ŭ rabavańni, ale zatoje vyśvietliłasia, što nijaki jon nie śviatar. Paśviedčańnie, jakim Krot paćviardžaŭ svaju datyčnaść da carkvy, jon kupiŭ u Maskvie. Darečy, u falšyŭcy padadzienaja pamyłkovaja aficyjnaja nazva Hruzinskaj pravasłaŭnaj carkvy.
Padčas śledstva Juryj Krot napisaŭ pakajannuju raśpisku, dzie pryznavaŭsia, što źjaŭlajecca iłžeśviatarom.
Jak raspaviadaje ajciec Sierhij, reakcyja raskajańnia Juryja była vielmi ščyraja. Krot abiacaŭ, što bolš nie budzie hetym zajmacca i ŭładkujecca na pracu. Ale, mabyć, sarvaŭsia.
Biełaruskaja pravasłaŭnaja carkva papiaredžvaje: «Na terytoryi Mahiloŭskaj vobłaści Respubliki Biełaruś rehularna zajaŭlaje pra siabie Hieorhij Krot (jon ža Alaksandr Uładzimiravič Sakałoŭ, jon ža Hieorhij Sakałoŭ), jaki pradstaŭlajecca «śviatarom», «ijeramanacham», «archimandrytam», ale jaki nie maje ijarejskaha paśviačeńnia. Dadzienaja akaličnaść dazvalaje kłasifikavać dziejnaść hetaha čałavieka jak relihijnaje machlarstva… U vypadku źjaŭleńnia dadatkovych źviestak ab ašukanskaj dziejnaści H. Krata rekamiendujem źviartacca ź piśmovaj zajavaj u bližejšaje adździaleńnie milicyi».
Unikalny ŭ svaim rodzie
Pa pryznańni viadučaha raskołaznaŭcy Biełaruskaj pravasłaŭnaj carkvy Alaksandra Ślesarava, Hieorhij Krot — unikalny ŭ svaim rodzie machlar. U Biełarusi byvajuć vypadki padobnaha relihijnaha machlarstva, ale jany bolš ścipłyja, čym u Krata.
«U Biełarusi heta adzinkavyja vypadki, u Rasii, naturalna, bolš. U nas paśladoŭnikaŭ carkoŭnych raskołaŭ faktyčna niama. Raskoł — heta padmiena carkvy, heta niekananičnaja carkva. Tam, dzie isnuje błytanina i niekananičnaja carkva, źjaŭlajecca spryjalnaja hleba dla ŭźniknieńnia roznaha rodu ašukancaŭ. Časam u Biełarusi źjaŭlajucca inšyja ašukancy, ale ich dziejnaść bolš ścipłaja, čym u Hieorhija Krata. Takija vypadki kantralujucca i spyniajucca», — raspavioŭ Alaksandr Ślesaraŭ.
Ale čałavieku z vulicy ciažka tak sprytna prykidvacca śviatarom. Jakim čynam Kratu ŭdajecca pierakonvać viernikaŭ u svaim prafiesijanaliźmie, patłumačyŭ ajciec Sierhij Karovinski.
«Jak jamu ŭdajecca pravodzić relihijnyja rytuały nastolki praŭdapadobna? Jon pieršapačatkova byŭ słužkam pry adnym manastyry va Ukrainie. Jon bačyŭ, jak robiacca rytuały i słužeńnie — i navučyŭsia. Jon źbiraje roznyja plotki i asabistuju infarmacyju ab miascovych śviatarach i, raspaviadajučy jaje, uvachodzić u davier da parafijanaŭ», — raspavioŭ ajciec Sierhij.
Akramia padmanu i pazbaŭleńnia materyjalnych kaštoŭnaściaŭ, Hieorhij Krot škodzić viernikam z relihijnaha punktu hledžańnia, tłumačyć Alaksandr Ślesaraŭ.
«Śviatadziejstvy, jakija ździajśniaje hety čałaviek, u pravasłaŭi nie źjaŭlajucca sapraŭdnymi. U sapraŭdnym śviatadziejstvie, kažučy śvieckaj movaj, adbyvajucca znosiny z Boham, kantakt ź viečnaściu. Śviecki čałaviek nie moža zabiaśpiečyć hety sakrament. Kali śviecki čałaviek pačynaje brać na siabie funkcyi śviatara, to heta najciažejšy hrech. Takija nabaženstvy ličacca bluźnierstvam, a ŭdzielniki abradu, nie atrymlivajučy duchoŭnaj karyści, da taho ž źjaŭlajucca saŭdzielnikami bluźnierstva, jakoje stroha asudžajecca carkvoj», — tłumačyć Alaksandr Ślesaraŭ.
Carkoŭnyja słužki vielmi spadziajucca, što Hieorhija Krata dahonić nie tolki hnieŭ Božy, ale i pravasudździe. Kali buduć zajavy paciarpiełych, to machlara možna budzie pryciahnuć da adkaznaści.
