«NN» nie moža źmiaścić na svajoj staroncy hetaje videa, bo tam prysutničajuć zakliki da ŭzbrojenaj padtrymki «DNR» i źmieny isnych dziaržaŭnych miežaŭ. Ale my paličyli važnym pracytavać niekalki momantaŭ.
«Bieły» — razam z snajpierkaj z Barysava Natallaj Krasoŭskaj – samy viadomy biełaruski najmit u «DNR». U zonie bajavych dziejańniaŭ jon užo ad červienia 2014-ha. Kaža, što ź Biełarusi vyjechaŭ u Maskvu, adtul — u Rastoŭ, a ŭžo potym — u zonu kanfliktu. «Biełamu» 23 hady, havoryć ź jaŭnym biełaruskim akcentam, ź ćviordym «č». Na heta navat źviartaje ŭvahu viadučy.
«Tamu, mabyć, i «Bieły», bo ź Biełarusi» — pytajucca ŭ bajca?
«Nu tak, nu tak», — uśmichajecca toj.
Mova «Biełaha» davoli biednaja i błytanaja. Faktyčna tolki adnojčy jon daje razhornuty adkaz, kali havorka zachodzić pra bai za Daniecki aeraport.
Mienavita «Bieły» ŭstalavaŭ ściah «Navarosii» nad starym terminałam aeroporta, a voś pry šturmie novaha byŭ paranieny ŭ nahu.
«Bieły» ź vialikaj nastalhijaj i pavahaj uspaminaje słužbu ŭ «5-aj asobnaj bryhadzie śpiecnaza» ŭ Marjinaj Horcy. «Tam usio zastałosia savieckim, tam pryŭkrasna ŭsio. Kožny tydzień strelby, palavyja… Vučeńni, vučeńni, vučeńni».
Čamu biełaruski chłopiec pajechaŭ vajavać za «DNR»? «U internecie pabačyŭ videa, jak u Słaviansku žančynu praviazali da BTR-a i ciahali pa horadu. Dzicia prybili da płota. Heta ŭsio nie pakazvali, ale havaryli. Heta mianie zakranuła. Było heta nasamreč ci nie… Ale heta zakranuła. Heta byŭ kraj». Heta słavutaja historyja pra «raśpiataha chłopčyka», jakaja vyjaviłasia samym hrubym i nieprafiesijnym fejkam rasijskaj prapahandy. Ale, jak bačym, na niekaha heta padziejničała voś tak.
U Biełaha pytajucca, u jakich bajavych dziejańniach jon braŭ udzieł?
«Stanica Łuhanskaja [tam, darečy, byŭ paranieny biełaruski snajpier z bataljona «Tarnada» z pazyŭnym «Madžachied»], Łuhanski aeraport – tam usio chutka było, nichto nie trymaŭsia za hety aeraport. Zdača Debalcava ŭ červieni. Na Savur-Mahile byŭ u lipieni, kali pomnik nočču «Hradami» raźnieśli».
«My nie prosta kučka. My – rehularnaja armija. Dobra ŭkamplekatavanyja, u kožnaha jość svaja zbroja, svaja pazicyja. Jość PTRD kalibram 14,5 suprać techniki, jość «Uciosy» kalibram 12,7. A tak u asnoŭnym AK, naša savieckaje, doblesnaje AK. Rehularnyja ŭkrainskija vojski majuć faktyčna toje ž uzbrajeńnie, a voś Nacyjanalnaja hvardyja, bataljony, to my tam šmat sustrakali M-16, navat jość ruskija vintoŭki VSS i VSK», — kaža «Bieły»
«Praciŭnika nielha niedaaceńvać», — havoryć jon pra ŭkrainskich vajskoŭcaŭ.
Kolki ž biełarusaŭ vajuje na baku «Navarosii». «Nas tut adzinki, — ščyra kaža «Bieły». – Da listapada ja byŭ adzin.
Tady pryjechaŭ Dzima Makarevič, pra jaho ŭsie viedajuć. Zaraz jašče 8 čałaviek pryjechała. I jašče 23 padjedzie». Hetyja słovy vyhladajuć na prapahandu, kali pra «Biełaha» i Makareviča sapraŭdy dobra viadoma, to pra astatnich bajcoŭ nikoli ničoha čutna nie było.
«Banderaŭcy – horšyja za fašystaŭ. U nas u Biełarusi jość lehiendarnaja Chatyń, chto jaje spaliŭ? Asabista Bandera. Ja naradziŭsia za siem kiłamietraŭ ad Chatyni, potym my ŭžo źjechali ŭ Minsku. Tam ža asabista byŭ Bandera», — kaža «Bieły».
Voś tak dziejničaje rasijskaja prapahanda. Jasna, što nijakaha Ściapana Bandery ŭ sakaviku 1943 hoda ŭ Chatyni być nie mahło. U hety čas kiraŭnik Arhanizacyi ŭkrainskich nacyjanalistaŭ znachodziŭsia ŭ źniavoleńni ŭ niamieckim kancłahiery Zaksenchaŭzen. A Chatyń spaliła zonderkamanda, nabranaja z byłych savieckich vajennapałonnych – tak, ukraincaŭ, ale takija ž nabirali ź liku ruskich ci łatyšoŭ.
«Bieły» kaža, što nie płanuje viartacca ŭ Biełaruś.
«Navarosiju» jon ličyć svajoj novaj radzimaj. Maryć pra karjeru vajskoŭca. «Mnie heta padabajecca».
«Mnie chaciełasia b jeździć u Biełaruś u hości, ale nam nielha, bo ŭrad biełaruski pryniaŭ zakon, što tyja, chto jedzie vajavać u zonu ATA pryraŭnivajecca da terarystaŭ… Najmitaŭ. Dajuć vialikija terminy. Tolki ja nie viedaju za što. Ja pavažaju biełaruskaha prezidenta, mnie tam usio padabałasia. Narmalny mužyk. U nas u 2015-m hodzie vybary, jon baicca, što my pryjedziem i zrobim pieravarot. Navošta nam toje treba?»
«Bieły» kaža, što va ŭkrainskich bataljonaŭ biełarusaŭ nieparaŭnalna bolš.
«Kolki biełarusaŭ u «Ajdarach», «Azovach», ich tam bolš tysiačy ŭžo. Vielmi šmat!». Jon navat raskazaŭ historyju ab svaim siabry z 5-aj desantnaj bryhady, jaki vajavaŭ na baku Ukrainy. Heta taksama pierabolšvańni. Na ŭkrainskim baku biełarusaŭ, sapraŭdy, bolš, čym siarod bajevikoŭ, ale i tam ich. Pavodle našych acenak, dziasiatki, a nie sotni.
«Strach jość zaŭsiody. Strach — heta samazachavańnie», — kaža jon. Za čas bajavych dziejańniaŭ «Biełaha» trojčy ranili, było čatyry kantuzii. «U nas usie ŭžo kantužanyja», — śmiajecca jon.
