Paśla sumnaviadomaha refierendumu 14 maja 1995 amal 20 hadoŭ «Pahonia» tyražavałasia i raspaŭsiudžvałasia ŭ vyhladzie značkaŭ, nalepak, mahnitaŭ, u čornabiełym, kalarovym i abjomnym vyhladzie. Usio było prystojna, nichto z «Pahoni» nie «ściabaŭsia». I tut raptam, jak kanalizacyjnuju trubu, prarvała. Biezhustoŭna, niaśmiešna, abražalna. I ŭsio heta pad psieŭdašlachietnymi łozunhami. A pačała, jak ni sumna, «Naša Niva», stałym čytačom i nieadnarazovym aŭtaram jakoj ja źjaŭlajusia ź pieršych dzion adnaŭleńnia haziety.
Niaŭdały žart «Pa koniach!» 1 studzienia 2014 hoda. Jaki ž durań palezie na nieasiadłanaha kania? Ci daloka na takim kani praskačaš? Niasmačnyja žarty pradoŭžyła studyja Pras. Biaznohi koń, mikraskapičny rycar, miarkuju, šmat čaho z hetaha ja prosta nie bačyŭ.
I, narešcie, biessaromny płahijat. Ja, darečy, ščyra ŭdziačny «NN» za publikacyju kałažu na pieršaj staroncy tydniovika za 25 sakavika hetaha hoda. Niaŭzbrojenym vokam vidać, i staromu, i małomu, i nieadmysłoŭcu, i prafiesijanału, adkul, vobrazna kažučy, u Płotki i Hałavinoj nožki rastuć.
Dla aryhinalnaha «ściobu» patrebny tonki hust, mastackija zdolnaści i razumnaja hałava. Jak prykład — malunki śvietłaje pamiaci Piatra Dračova.
Nakont replik Z.Paźniaka i A.Trusava z užo zhadanaha ž numara «NN» ad 25 sakavika. Ja daŭno i dobra viedaju Zianona, bo ŭ dalokim 1991 hodzie byŭ kaardynataram jahonaj vybarčaj kampanii. Vidać, uzrost Zianona Stanisłavaviča (chacia jon i maładziejšy za mianie na 7 hadoŭ) i daŭnaść padziejaŭ dazvolili jamu prypisać da stvaralnikaŭ etałona «Pahoni» Alesia Maračkina, Chviedara Ładućku, Piatra Dračova i «inšych našych mastakoŭ» i pry hetym zabycca na Lva Tałbuzina, jaki pa hrafičnych uzorach Kulika i Krukoŭskaha vylapiŭ etałonny bareljef «Pahoni».
Darečy, bareljef «Pahoni» na Domie ŭrada jašče doŭha visieŭ paśla 14 maja 1995 hoda. A vylapiŭ jaho skulptar Valancin Zankovič, łaŭreat Leninskaje premii i adzin z aŭtaraŭ miemaryjała «Chatyń», pavodle dakładnaha hrafičnaha etałona, zaćvierdžanaha 10 śniežnia 1991 hoda Viarchoŭnym Savietam Biełarusi.
Što tyčycca karotkaje pamiaci. Aleha Trusavu, byłomu staršyni «Kamisii dla vypracoŭki etałona Dziaržaŭnaha hierba Respubliki Biełaruś…», raju pieračytać ułasny artykuł «Łunaj, naš ściah, laci, Pahonia!», cytata ź jakoha pryvodzicca va ŭrezcy.
Z historyjaj na «Vy». Minsk. Mastackaja litaratura. 1994 hod. Artykuł Aleha Trusava. Staronka 20. «Tak skłałasia, što nad etałonam hierba ŭ asnoŭnym pracavali Jaŭhien Kulik i Uładzimir Krukoŭski».
Encykłapiedyja historyi Biełarusi. Tom 3. 1996 hod. Staronka 247. «Aŭtary etałona hierba U. Krukoŭski i Ja. Kulik».
Biełaruski sajuz mastakoŭ. Encykłapiedyčny daviednik. Minsk. 1998 hod. Staronka 273. «Aŭtar etałona byłoha Dziarž. hierba Respubliki Biełaruś «Pahonia» (u saaŭt. ź Ja.Kulikom)».
Supołka «Pahonia» Biełaruskaha sajuza mastakoŭ. Minsk. 2002 hod. Staronka 17. «Aŭtar (razam ź Ja.Kulikom) etałona Dziaržaŭnaha hierba Biełarusi «Pahonia».
Anatol Citoŭ. Hieraldyka Biełarusi. Minsk. 2007 hod. Staronka 109. «Dziaržaŭny hierb Respubliki Biełaruś 1991—1995 h.h. Mastaki Kulik Ja.S., Krukoŭski Uł.Ja.».
