«Ja viarnuŭsia žyć u Minsk, tamu što naradziŭsia druhi syn Makar, tamu što ŭ mianie novaja hrupa. I jakoha čorta ja naohuł pavinien biehać? Ja stamiŭsia biehać! I ździejśniŭ hałoŭnuju pamyłku — vyrašyŭ, što mianie nie buduć čapać u Biełarusi, bo ja ŭžo nie «Lapis», a Brutto. A ch…jnany!
Karaciej, našy fanaty ŭ orhanach papiaredzili, što suprać nas pravodzicca apieracyja KDB, i ja na praciahu dnia pierabraŭsia ź Minska ŭ Kijeŭ.
Mahli zładzić pravakacyju. Ja ž narkaman, jaki moh pračnucca z recydyvam ŭ balnicy. Prosta mahli padkinuć — maŭlaŭ, nie spraviŭsia. Nie byvaje byłych ałkaholikaŭ i narkamanaŭ. Ja kožnuju siekundu zmahajusia z žadańniem vypić i spažyć. Ale nie», — raspavioŭ jon.
Siarhiej Michałok taksama raspavioŭ, jak vystupaŭ Daniecku ź dźviuma mašynami aŭtamatčykaŭ.
«My hrali kancert u Daniecku, kali dzievianosta piać pracentaŭ kamientaroŭ u Internecie zvodziłasia da «Pryjazdžajcie, majdanaŭskija piederasty, my vas zabjem!».
I my pryjechali z dvuma mašynami aŭtamatčykaŭ, u nas byŭ bitok u kłubie, i ŭsie kryčali «Słava Ukrainie!» — u Daniecku, centry sieparatyzmu.
Kali ja śpiavaju «Zabi ŭ sabie raba!», «Budź advažnym!», «Idzi napierad!», to čamu ja pavinien scać? Adkul ja viedaju, što budzie ŭ Maryupali? Ja narmalny čałaviek, ja taksama bajusia za svajo žyćcio. Ale ŭ minułym hodzie padčas hastrolaŭ u Rasii niebiaśpieki majmu žyćciu było bolš, čym u Maryupali. Kožny kancert «lapisaŭ» moh skončycca drenna: ja sustrakaŭ supraćdziejańnie nie tolki ŭładaŭ, ale i radykalna nastrojenych hrup. I na fiestyvali «Našeście», dzie ŭsio było ŭ ściahach DNR i «Krym naš», ja nie zascaŭ i praśpiavaŭ «Voiny śviatła» — himn Majdana.
Pa nas pracavali FSB, centr «E» pa baraćbie z moładzievym ekstremizmam. Choć paru razoŭ jany, naadvarot, dapamahali, kazali, što ŭ Kalininhradzie nas chočuć nakryć pravyja radykały. My ž dla ich majdanutyja, banderafašysty», — adznačyŭ jon.
Michałok taksama zajaviŭ, što pakul nie płanuje naviedvać Rasiju.
«Nie, ja ŭ Rasiju nie pajedu. Ja nie viedaju, što takoje ŭjazny ci nie. Stvorana ahresiŭnaje asiarodździe.
Darečy, na mianie nie treba marnavać namahańni dziaržavie — dosyć aktyvistaŭ. Užo jość svajaki zahinułych u DNR, jakija ŭpeŭnienyja, što ja śpiavaŭ na Majdanie za amierykanskija hrošy i ciapier pryjazdžaju ŭ Rasiju, pakropleny kryvioju ruskich bajcoŭ. Mnie hałavu i tak prałomiać pravyja futbolnyja fanaty, levyja chardkory abo bajaźliŭcy, jakija ssuć jechać vajavać, ale chodziać z dvuma sotniami šablaŭ pa Samary. Kali na mianie napaduć biez šablaŭ, to dvuch-troch ja rubanu. A kali z šablaj? Ty naohuł bačyŭ čałavieka z šablaj? A jon upeŭnieny, što ja spalvaŭ ŭ Adesie dziaciej, što heta rabiŭ asabista ja…
U Ciumieni vyjšła hazieta, dzie paviedamlałasia, što ja na Majdanie kryčaŭ «Zabi ruskaha, zabi žyda!», a potym pryjechaŭ u ich paŭnočny internacyjanalny horad. Prapahanda i infarmacyjnaja vajna zrabili šmat», — skazaŭ Michałok.
Kažučy pra budučyniu Rasii, Biełarusi i Ukrainy, lidar Brutto skazaŭ, što hetyja krainy nie pavinny być bratami, a pavinny być narmalnymi susiedziami.
«Ja za sacyjalizm skandynaŭskaha typu. Mnie padabajucca ŭzajemaadnosiny Narviehii, Šviecyi i Danii. Voś ty viedaješ proźviščy ich prezidentaŭ? Ja taksama nie. I voś ja chaču, kab my nie viedali proźviščaŭ našych prezidentaŭ, kab jany byli prosta funkcyjanierami.
Kali my budziem samastojnymi dziaržavami, tady budziem pa-sapraŭdnamu siabravać. Nie treba nas tulić ŭ Jeŭrazijski Sajuz, Varšaŭski dahavor, SSSR znoŭ budavać. Impieryja razvaliłasia! Advalilisia kavałki! Jakim treba być architektaram, kab z hetych kamianioŭ skleić znoŭku dom? My nie pavinny być bratami, my pavinny być narmalnymi susiedziami. Nas sutykajuć adzin z adnym! A ja chaču, kab u kožnaha było svajo. Mnie treba maja žyćciovaja prastora. Jedu ja ŭ ciahniku ŭ svaim kupe. Nu zajdzi, pahavary. Pasiadzieŭ, pahavaryŭ — i ŭsio, idzi adsiul! Nie treba mnie: «A davaj ja tut lahu, voś kryžavanka kłasnaja!»
Ja chaču, kab my jechali ŭ adnym vahonie, ale ŭ kožnaha było svajo kupe. Tady my znoŭ budziem usie lubić adzin adnaho», — zajaviŭ muzyka.
