Vasil Bykaŭ prajšoŭ vajnu ad Dniapra da Dunaja. Byŭ paranieny, cudam zastaŭsia žyvy. Ź jaho vypusku vyžyli 4 chłopcy z 80. Kali Bykaŭ napisaŭ praŭdu pra vajnu ŭ svaich ramanach, u čym jaho źvinavacili? Pravilna, u «falsifikacyi historyi», «dyskredytacyi podźvihu savieckaha naroda».
I chto vinavaciŭ? Usio tajnaje robicca jaŭnym: roznyja pacuki tyłavyja.
Heta ich ideałahičnyja naščadki ciapier pafasna viaščajuć na telekanałach i płoščach. A vulicy Bykava ŭ Minsku — niama. I zvańnie Hieroja Biełarusi nosiać inšyja hieroi, nie Bykaŭ.
Hetyja naščadki — hrudzi ŭ miedalach — bieź cieni soramu kročać u vieteranskich kałonach, choć dzie, z kim jany vajavali?
Jak jany na svaich «tok-šou» napali na prybałtaŭ — vinavatych tolki ŭ tym, što jany adstojvajuć svaju praŭdu pra tuju vajnu. Jak jany ciapier napadajuć na Ukrainu, dzie pierastali ŭžyvać hety prapahandyscki termin «Vialikaja Ajčynnaja vajna», a nazyvajuć jaje prosta Druhoj suśvietnaj. Jak jany napadajuć na ŭsich, chto ŭ časie toj vajny vajavaŭ nie tolki suprać Hitlera, ale adnačasova i suprać Stalina, druhoha iźvierha.
Usie hetyja hieorhijeŭskija stužki, jakija tak lehkavierna i biazdumna čaplajuć na mašyny niekatoryja našy suhramadzianie, jany taksama nie dla pamiaci, jany dla zamacavańnia impierskaha statusu Rasii — a značyć, i našaha bufiernaha, padparadkavanaha.
Słovy Alaksandra Łukašenki ź jaho Pasłańnia nacyjanalnamu schodu: «Taja vajna kaštavała nam miljonaŭ žyćciaŭ, i tamu my ćviorda viedajem: niama na Ziamli ničoha daražejšaha za mir!» — pravilnyja. Ale hroš cana ŭsiamu našamu śviatkavańniu, kali ŭ nas ź jaho dapamohaj zamoŭčvajecca samaja važnaja vysnova. Biełaruś u apošniuju vajnu była čarhovy raz vykarystanaja Impieryjaj u jakaści bufiernaj terytoryi, ščyta. Kali my znoŭ budziem dazvalać vykarystoŭvać siabie ŭ jakaści bufiera, pola boju, kali my zabudziem naš nacyjanalny intares, to nas iznoŭ čakajuć nacyjanalnyja katastrofy, tut iznoŭ budzie vypalenaja ziamla, jak u 1812 hodzie, u 1915—1920 hadach i ŭ 1939 (a pa vialikim rachunku 1930) —1945 hadach.
Maŭčańnie pra heta — i jość samaja strašnaja falsifikacyja historyi, za jakuju nam ci našym unukam, barani Boža, kaliści znoŭ pryjdziecca zapłacić strašnuju canu.
