Učynak minčanki Iny Zubovič — žančyny, jašče i pamočnicy vychavaciela ŭ dziciačym sadku, — jakaja z 12-ha paviercha skinuła svajho 3-hadovaha syna, šakavaŭ. Jaho abmiarkoŭvajuć z roznych bakoŭ. Sapraŭdy, važna, kab hramadstva zrabiła vysnovy.
U Fejsbuku na staroncy Nasty Daškievič źviarnuli ŭvahu, u pryvatnaści, na psichałahičny stan maładych mam. I kali adny znachodziać apraŭdańnie ŭčynku Zubovič, inšyja kažuć, što apraŭdańnia niama i nie moža być.
(Hladzicie pieradhistoryju: «Prašu pryznačyć mnie śmiarotnaje pakarańnie», «Babula ščyra raskazała sudu pra svaju dačku»).
«Ja ŭpeŭniena, što razam z patranažnaj siastroj, jakaja naviedvaje niemaŭla ŭ pieršy miesiac jaho žyćcia, musić chadzić psichołah da maładych mam. Pieršy miesiac — raz na tydzień, pieršy hod — raz na miesiac. Nielha pakidać maładych mam u pieryjad mahčymaj paślarodavaj depresii. Treba sačyć i dapamahać. Hetaj mamie patrebna była dapamoha našmat raniej, i moža być tady nie było b hetaj žudasnaj biady», — ličyć Nasta Daškievič.
U vypadku z Zubovič žančyna raniej rabiła sprobu skončyć žyćcio samahubstvam.
Janina Mielnikava pryviała kankretny prykład pracy psichołahaŭ.
«Lažała na zachavańni. I niejak trymała ŭ rukach svaju kartku, a ŭ joj — vialiki apytalnik, vidavočna, składzieny psichołahami dla taho, kab acanić moj emacyjny i psichałahičny stan. Mnie chacia b adno pytańnie zadali? Prosta niechta ŭpeŭniena zapoŭniŭ usio, uklučna z pytańniami na temu sprob suicydu i prablem va ŭzajemaadnosinach ź blizkimi. To bok daktary navat nie sabralisia spraŭdzić. Upeŭniena, kali b takija ankiety byli nie «nahruzkaj», mahli b vyjaŭlać niekatoryja rečy na rańnich stadyjach».
Nastaśsia Azarka adznačyła, što žančynie ŭ stanie depresii niama z kim padzialicca svaimi strachami ŭ radzilni. «Baicca, što jaje začyniać u psichušcy. Jak nie moža i naviedać psichijatra ci psichołaha, bo ničoha nie zastajecca ŭ kabiniecie doktara pad sakretam: pa ŭsim horadzie raźniasiecca, što jana sacyjalna-niebiaśpiečnaja, i dzicia trebna nieadkładna zabrać».
«Bieśpierśpiektyŭniak heta nazyvajecca. Kali nie mužyk, a zek-darmajed. Kali maci piłuje, a nie padtrymlivaje. Kali dzicia va ŭzroście kryzisu, nie słuchajecca, isteryć. Kali zaŭtra na pracu niańkaj u sadok. Padčas vajny ŭsie haładali, a tut jana bačyć, što vakoł šmat narmalnych siemjaŭ, mužoŭ, ludziam chapaje na žyćcio, ludzi žyvuć asobna ad baćkoŭ». I na praktycy akazałasia ŭsio nie tak, jak jana maryła»,
— znachodzić apraŭdańnie ŭčynku Iny Zubovič Kaciaryna Iščanka.
«Narmalnyja ludzi dziaciej u vajnu hadavali i karmili. Prosta jość ludzi, a jość zabojcy, hvałtaŭniki… Nijakija dušavyratavalnyja razmovy i psichołahi im nie dapamohuć», — pierakanana Iryna Leŭšyna. I zaŭvažaje, što Zubovič sama tak i nie skinułasia z bałkona za synam, jak nibyta chacieła.
«Z žančynami, jakija admaŭlajucca ad svaich dziaciej ŭ radzilniach, taksama razmaŭlajuć psichołahi. Niejak hladzieła cikavuju rasijskuju pieradaču. Dyk praktyka pakazvaje, što navat tyja, kaho ŭdałosia namović zabrać dzicia damoŭ, paśla jaho ŭsio adno zdajuć u dzietdom albo hadujuć u takich umovach, što luby dzietdom rajem padasca», — praciahvaje Leŭšyna. I kaža, što ŭsio zaležyć ad čałavieka — «jakaja mamka».
