Muž i žonka ź Lidy (Hrodzienskaja vobłaść) adpravilisia na Čornaje mora ŭ svoj miadovy miesiac. Ale adpačynak skončyŭsia trahiedyjaj, pišuć «Pryniomanskija vieści».
Maładyja ludzi płanavali adpačyć 15 dzion. U Anapie (Krasnadarski kraj, Rasija) para pasialiłasia ŭ adnym z domikaŭ. Tam ža jany paznajomilisia z adnoj žančynaj.
Razam ź joj u adzin ź dzion lidčanie pajšli na plaž.
Muž i žonka ŭładkavalisia na nadzimanym matracy, skazaŭšy pryjacielcy, što buduć zaharać na vadzie.
Voś jak prakamientavała zdareńnie žančyna śledčym:
«Ja ŭlehłasia zaharać na bierazie. Zasnuła. Praz 20 chvilin raspluščyła vočy, siabroŭ ubačyła udalečyni na matracy. Znoŭ zasnuła. A kali praz paŭhadziny pračnułasia — ich užo nie było vidać. Pajšła da ratavalnikaŭ. Tyja padniali vadałazaŭ, katary. Ale ničoha…»
Viadoma, što źnikłych muža i žonku šukali niekalki sutak — z vadałazami, viertalotami. Ale ŭsio daremna.
Miascovyja ratavalniki patłumačyli hetuju trahiedyju tak:
«U toj dzień byŭ mocny viecier, tak zvany ciahun. Heta złaviesnaja pryrodnaja źjava.
Jon padymaje chvali na 2-mietrovuju vyšyniu, jak u akijanie. Adpravicca na vadu na matracy ŭ taki dzień było fatalnaj pamyłkaj. Paŭhadziny płavańnia — i, chutčej za ŭsio, para — u adkrytym mory. Tam chvali mohuć dasiahać 3—4 mietraŭ u vyšyniu. Utrymacca na matracy praktyčna niemahčyma».
U maładoj žančyny zastalisia dziaŭčynka-padletak i 5-hadovy syn. Vyrašajecca pytańnie apieki nad dziećmi.
