Viarnułasia z adpačynku — a ŭ pavietry vyrazna pachnie miarćviačynaj. Heta Anatol Labiedźka ciahnie sa sklepa niabožčykaŭ, kab jany dapamahli Alaksandru Łukašenku stać lehitymnym, a śvietu — upieršyniu za mnohija hady pryznać vyniki «vybaraŭ» i skazać: usio, voś ciapier narešcie Łukašenka — nie niejki tam uzurpatar, a kiraŭnik, jaki pieramoh u sumlennym pajadynku.
Situacyja da niadaŭniaha času była jasnaj: usie palityčnyja struktury apošnija piać hadoŭ kazali pra niemahčymaść udziełu ni ŭ jakich vybarčych kampanijach, pakul u turmach zastajucca palitviaźni. I Anatol taksama: u 2012 hodzie AHP za dzień pryniała rašeńnie ab źniaćci ŭsich kandydataŭ z vybaraŭ u «pałatku», pakolki za kratami zastajucca palitviaźni. A što, chiba sioleta situacyja źmianiłasia?
Mikałaj Statkievič zastajecca ŭ turmie, Mikałaju Dziadku dadali jašče hod źniavoleńnia, Juryj Rubcoŭ paśla «chimii» apynuŭsia ŭ SIZA i atrymaŭ termin. Vyłučeńnie Mikałaja Statkieviča jak sposab pasprabavać vyzvalić jaho z turmy — heta zrazumieła. Mienavita dla taho mnohija hodnyja ludzi ŭvajšli ŭ jaho inicyjatyŭnuju hrupu. A raptam?.. Ale hrupu Mikałaja Statkieviča nie zarehistravali. Zatoje zarehistravali stolki ŭsiakaha narodu, jaki vyklikaje adzinuju asacyjacyju — z aniekdotam pra liliputaŭ i myšej. I na hetym usie sproby Łukašenki vydać toje, što adbyvajecca, za vybary pavinny byli skončycca. Nu chto z pavažajučych siabie i radzimu biełarusaŭ irvanie ŭ adnym zabiehu z myšami? A chto ŭ śviecie pryznaje hety zabieh narmalnym spabornictvam?
I voś tut na dapamohu dyktataru prychodzić Anatol Labiedźka. Praciahvaje ruku družby: nie drejf, ja ciabie padtrymaju ŭ hetym zabiehu, ja stanu tym, chto svajoj prysutnaściu pieratvoryć myšynuju biehaninu ŭ sapraŭdny čempijanat, i navat samyja strohija mižnarodnyja sudździ nie aśmielacca ŭsumnicca ŭ tvaim čempijonstvie.
Ale adnaho Labiedźki, treba dumać, scenarystam zdałosia mała. I voś užo dastajuć sa sklepa niejkaha Ramančuka, čyjo palityčnaje žyćcio skončyłasia 20 śniežnia 2010 h. sumna viadomym vystupam na biełaruskim telebačańni i mlavym pociskam ruki Łukašenku. I ciapier hety miarćviak, ad jakoha śmiardzić, achvotna razdaje intervju, u jakich raspaviadaje, što toj ŭčynak byŭ — vysokamaralnym. Jon, akazvajecca, ratavaŭ Anatola. Ni bolš, ni mienš. I vyratavaŭ: Labiedźku adzinaha nia asudzili, a adpuścili ź miram, i ciapier jon moža ŭdzielničać u «vybarach» biez usialakich abmiežavańniaŭ, i naohuł — u turmie Anatol pasiadzieŭ, ale kryminalnaj spravy, akazvajecca, zusim i nie było. Kali b chto-niebudź vielmi zachacieŭ padstavić Anatola Labiedźku, lepšaha sposabu nie prydumać.
Časam sapraŭdy lepš žavać, čym kazać. «Maralny» ŭčynak hetaha śmiardziučaha mierćviaka ŭ pramym efiry byŭ, akazvajecca, vyratavańniem Anatola. Pakolki havorka ŭ tym vystupie išła pra mianie i maju siamju jak hałoŭnych arhanizataraŭ masavych biesparadkaŭ, to ryzyknu vykazać zdahadku: były kandydat ad AHP ratavaŭ Labiedźku, abmianiaŭšy jaho na mianie i majho syna, pa jakoha nieadkładna pryjechali pilnyja tavaryšy z orhanaŭ apieki. Karaciej, ratavaŭ siabra ad turmy canoj svabody žančyn i dziaciej. Viadoma, heta pa-sapraŭdnamu vysokamaralna. Zatoje pasiadzieŭ Tolik, akazvajecca, biez kryminalnaj spravy — i vyjšaŭ, vyratavany, biez suda i sudzimaści, biez usialakich abmiežavańniaŭ. Potym, praŭda, niešta raskazvaŭ pra upłyvovych siabroŭ, jakija jaho vyzvalili z turmy. I ciapier my viedajem, chto hety «ŭpłyvovy siabar».
Dy i sam Anatol čamuści pačaŭ biezdapamožna viaščać va ŭnison ź mierćviakami. Razdavać intervju pra toje, jak hieraična, vitajučy aryšty žančyn, Ramančuk jaho vyratavaŭ. I pra toje, jak kandydaty ŭ prezidenty padpisali papiery ab supracoŭnictvie z KDB, a jon, lider AHP, spakojna vyjšaŭ.
Tola, ty sam choć zrazumieŭ, što skazaŭ? Śćviardžać takoje možna tolki ŭ dvuch vypadkach: kali ty sam pracuješ u KDB i bačyŭ hetyja papiery abo kali ty chodziš razam z «padpisantami» u adzin i toj ža čas da adnaho i taho ž kuratara za instrukcyjami. Inšych varyjantaŭ niama. Chiba što — Anatol, jak i jaho «ŭpłyvovy siabar», taksama paŭtaraje tekst pa papiercy, napisanaj inšymi. Ni ŭ adno, ni ŭ druhoje nadta nie chočacca vieryć.
Tak užo atrymałasia, što siońnia Anatol Labiedźka — adziny, chto moža vyciahnuć łukašenkavu «vybarčuju kampaniju» i damahčysia pryznańnia dyktatara. Mienavita heta jon ciapier i robić. U toj ža čas mienavita Labiedźka moža kančatkova złamać hulniu Łukašenki, kali zdymie svaju kandydaturu. Tamu što tady na tym biazdarnym naciurmorcie zastanucca tolki Łukašenka i myšy — bo navat katá nie zarehistravali. Ciapier ža na pałatnie — Łukašenka, myšy i Labiedźka. Tolik, ty tam jaŭna lišni.
