Biełaruś — jeŭrapiejskaja kraina, i treba, kab my žyli pa-jeŭrapiejsku. Heta prostaja dumka, ale važnaja.
Łukašenka zavioŭ Biełuju Ruś u Jeŭraziju, ad Pucina možna ŭsiaho čakać, ale pavinna być nadzieja — na toje, što Biełaruś moža stać jeŭrapiejskaj pa pryncypach i ŭzroŭni žyćci. I pavinien być płan, jak da hetaha pryjści biez uzrušeńniaŭ, bieź lišniaj ryzyki.
Dzie jość spadzieŭ — tam jość i meta.
Voś u sprečcy pra hety vybar — jeŭrapiejski ci jeŭrazijski, i byŭ by vybar. Bo heta sapraŭdy dźvie palityčnyja supieridei biełaruskaha hramadstva.
Časovy strach, sparodžany karnaj apieracyjaj Rasii va Ukrainie, raźviejecca, i jeŭrapiejskaja mara biełarusaŭ iznoŭ uzmacnicca.
Ci jość karyść dla krainy ad bačnaści vybaraŭ, jakuju my nazirajem? Ad udziełu psieŭdakandydataŭ, ad psieŭdakankurencyi?
Łukašenkaŭcy ličać, što tak. Biełarusi, pravodziać dumku jany, treba mocny, lehitymny i prarasijski kiraŭnik, kab u Maskvy nie było nijakaj padstavy ŭmiašacca va ŭnutranyja spravy našaj krainy, kab pad šumok likvidavać naš i biez taho abmiežavany suvierenitet.
Takoje ŭ ich novaje apraŭdańnie svajoj biaźmiežnaj i biaskoncaj ułady: «budučynia niezaležnaj Biełarusi».
Jość šajka-lejka psieŭdakandydataŭ: Hajdukievič, Ciareščanka, ciapier jašče i Ułachovič — dla stvareńnia bačnaści kankurencyi.
I jość apazicyja, supiermety jakoj — baraćba za hramadzianckija pravy i jeŭrapiejskija pryncypy arhanizacyi žyćcia.
Na minułych vybarach taktyka apazicyi była jasnaj. Arhanizoŭvać vuličnyja pratesty, kab pakazać hramadstvu, što «ŭsienarodnaja padtrymka» isnuje tolki na papiery, i takim čynam pavieści baraćbu za pravy hramadzian.
Ułada padychodzić da sioletnich vybaraŭ, majučy daloka nie bliskučyja dasiahnieńni ŭ ekanomicy. Za apošniuju piacihodku tak i nie ŭdałosia zrabić čarhovy ryvok u jakaści žyćcia. Siaredni zarobak z 2010 da 2015 abiacali padniać da 1000 dalaraŭ, a jany zamiest hetaha abvalilisia dalaraŭ na 50. Prapahanda vinavacić suśvietny kryzis, ale za piać hadoŭ inflacyja i devalvacyja mienavita ŭ Biełarusi byli samymi vysokimi ŭ Jeŭropie.
Navat łukašenkaŭskija sacyjołahi ź IAC pryznajuć, što hałoŭny niepakoj u žycharoŭ Biełarusi vyklikaje rost cen (až 75%!) i źnižeńnie realnych dachodaŭ (46%).
Nie skazać, kab za apazicyjnych kandydataŭ raśpisvalisia horaj, čym za Łukašenku. Žurnalisty stavili videakamiery i fiksavali: za apazicyju na susiednich pikietach padpisvajucca bolš.
Razam z tym, istotna źmienšyłasia kolkaść siabroŭ inicyjatyŭnych hrup praciŭnikaŭ ułady. Kali paraŭnać z vybarami 2006 hoda, dzie taksama było dva asnoŭnyja apazicyjnyja kandydaty, dyk tady ŭ kamandzie Milinkieviča było 5100 čałaviek, a ŭ Kazulina — 3300. Ciapier ža ŭ Karatkievič — 2000, u Labiedźki — krychu mienš za 1000. Usio mienšaja kolkaść ludziej vieryć, što z dapamohaj vybaraŭ možna źmianić situacyju ŭ krainie.
U vyniku na hetych vybarach jasnaj taktyki ŭ apazicyi niama.
Jość Kalakin — kamunist, kiraŭnik partyi savieckich piensijanieraŭ.
Jość Karatkievič — miłaja kabietka biez vopytu kiravańnia. Jana pakul nichto, nie pravierany vyprabavańniami čałaviek. Ludzi jaje nie viedajuć, heta ciomnaja kabyłka.
I jość Labiedźka — čałaviek, jaki šmat prajšoŭ, šmat pabačyŭ, vyžyŭ u ekstremalnych umovach i nie złamaŭsia.
Fakt, što mienavita Labiedźku palivali brudam na ANT i ŭ «Sovietskoj Biełoruśsii». Karatkievič i Kalakina tam nie bajacca, Labiedźku pabojvajucca.
Ale i pazicyi Labiedźki krajnie słabyja. U jaho małaja inicyjatyŭnaja hrupa. Jamu nie ŭdałosia zhurtavać za saboj prajeŭrapiejskija siły pa-za AHP. Častka apazicyi nastrojenaja na bajkot, častku Dźmitryjeŭ pryciahnuŭ da Karatkievič. I, hałoŭnaje, nichto nie vieryć, što vybary niešta źmieniać. Apazicyjnaja častka hramadstva nie bačyć nijakaha sensu ŭ hałasavańni. Tolki samyja vučonyja kažuć, što ŭdzieł «apazicyjnaha» kandydata patrebny, kab Biełaruś nie stała Uźbiekistanam, kab u krainie była zafiksavana apazicyja.
U takoj situacyi žurnalistka Iryna Chalip zaklikała Anatola Labiedźku źniacca z vybarčaj honki, kab nie dapamahać u lehitymizacyi sionńniašniaj ułady. Jana prapanuje pieravieści baraćbu supieridej u formu baraćby bajkotu i ŭdziełu [u hulni pa jeŭrazijskich praviłach z metaj prapahandy jeŭrapiejskich pryncypaŭ].
U svaju čarhu, palitviazień Mikałaj Statkievič z turmy nazyvaje taktyku bajkotu ŭ najaŭnych umovach małaefiektyŭnaj i zaklikaje vykarystoŭvać vybary, kab ździajśniać lubyja akty hramadzianskaha supracivu. «Ja zaklikaju tych, chto pryjdzie albo budzie vymušany pryjści na vybarčyja ŭčastki, napisać svajo pasłańnie ŭ biuleteni dla hałasavańnia, jakoje b dakładna śviedčyła ab nieprymańni palityki kiroŭnaha režymu. Upeŭnieny, što kali hety sihnał budzie masavym, jon dojdzie da adrasata», — adznačyŭ u liście na volu Statkievič.
Zdymacca ci nie zdymacca? Što lepš dla baraćby za svaje supieridei? Voś pierad takoj dylemaj siońnia staić viadomy apazicyjny kandydat.
