Jedziem z Sosnaŭ (heta šče dalej za Šabany). A tam niasłaby spusk taki, a potym padjom. I voś pa hary henaj, zhorbiŭšysia, biažyć ciotka. My z Nastaju, kaniečnie, spyniajemsia, i ja kryču praz adkrytuju fortku:
— Padvieźci?
— Aha, aha, – adkazvaje akuratna prybranaja ciotka i zaskokvaje ŭ mašynu.
— Kudy ž vy lacicie tak? – zapytvaju ja.
— Voj, pikiet u minia ŭ mahazina načaŭsia.
— Da vy što! I što za pikiet?
— Nu podpisi za kandzitata sabirajem.
— Uch ty, — ździviŭsia ja, — i za jakoha ž kandydata pikietujecie?
— Nu za kakova, za kandzidata Łukašenku!
— A kab jaho razarvała, vašaha kandydata! — zaśmiajaŭsia ja.
— Ni bojcieś, ni razarviot, pravić budzit doŭha, — bieź nijakich žartačkaŭ vydała ciotačka.
— Dyk hladzicie kab vam samim nie razarvacca — u taki skvar pa harach biehać.
— A što ździełaješ, rabota takaja… — sumna ŭžo niejak adkazała taja.
— Dyk što, nie pa pokličy serca? — pratestavaŭ ahitatara ja.
— Kakoj poklič, — pačała navat skardzicca surazmoŭca, — skazali ŭ škole: «Idzi na pikiet!» — i kudy ty dzieniešsia?..
— Dyk vy ŭ škole pracujecie? — spytaŭ ja spyniajučysia ŭžo la pavarota na kramu?
— Tak, u škole.
— Nu trymajciesia, bo nialohka vam.
— Spasiba, spasiba vam balšoje.
U hetaj trahikamiedyi, jakuju napatkali my na darozie, samaje trahičnaje — toje, što hetyja ciotački, jakija z-pad pałki razryvajucca, ale pikietujuć za «dziejstvujuščaha», potym iduć u škołu i vučać dzietak. A čamu jany mohuć kahości navučyć? Što, takija nastaŭniki mohuć zakłaści pryncypy marali i spraviadlivaści? Što, ciotački hetyja niaščasnyja mohuć vychavać u dzieciach pačućcio patryjatyzmu i lubovi da Baćkaŭščyny? A kali da hetaj historyi my dadadzim tysiačy inšych pra toje, jak u škołach i ŭniviersitetach na ŭčastkach dla hałasavańnia nastaŭniki falsifikujuć vybary, karcina pierad nami paŭstanie zusim žachlivaja.
I ja miarkuju, što paśla taho, jak režym Biełarusi laśnie (praz hod ci praz 20 hod, ale ž jon laśnie) i vypłyvuć na pavierchniu ŭsie jahonyja zładziejstvy (chacia dla ludziej z vačmi i tak usio na pavierchni), nastaŭniki — heta pieršyja, chto pavinien vyjści na płoščy i prynieści ahulnanacyjanalnaje pakajańnie za toje złačynstva, jakoje čynili jany niekalki dziasiatkaŭ hod — ź piacihodki ŭ piacihodku falsifikavali dla nas «prezidzienta». A potym spakojna išli ŭ škołu i vučyli dziaciej praŭdzie, spraviadlivaści i patryjatyzmu. Jany, «nastaŭniki chłuśni», pavinny pieršyja vyjści na płoščy i pieršyja pierad usim narodam pakajacca.
