U vykazvańniach Alaksandra Łukašenki prahučała dumka, što padpałkoŭnik Statkievič moža vyjści na svabodu da vybaraŭ.
Ale ž u łukašenkaŭskaj sistemie zaŭždy byŭ palitviazień numar 1. Vypuskali Maryniča — sadzili Kazulina. Vypuskali Kazulina — sadzili Aŭtuchoviča…
Kali tak, to paśla vybaraŭ u turmie pavinna apynucca novaja znakavaja fihura.
Anatol Labiedźka, jakoha nie złamali raniejšymi represijami i jaki adziny z kandydataŭ rezka krytykuje sistemu?
A moža hetaja znakavaja fihura budzie nie z začyščanaha śvietu palityki, a z hramadzianskaj supolnaści, ź liku tych sumlennych, kaho «nijak nie narmalizujuć»?
Nie treba być idyjotami.
Vynik hetych «vybaraŭ» pradvyznačany ich arhanizatarami. Ale paśla kožnych z raniejšych hałasavańniaŭ u krainie niešta źmianiałasia.
Pytańnie, ci napad Rasii na Ukrainu nastolki ŭzrušyŭ Alaksandra Łukašenku, až jon zrazumieŭ, što moža stacca z radzimaj i im asabista, i skarektavaŭ svaju palityčnuju madel.
Kali b paśla hetych vybaraŭ u krainie nie źjaviłasia novaha «palitviaźnia numar 1», heta i stała b sapraŭdnaj pieramienaj. Ale za heta treba zmahacca.
Baraćba za hramadzianskija pravy ŭ krainie budzie jašče doŭhaj. I tolki mužnaściu jany zavajoŭvajucca — dziejnaściu takich ludziej, jak Statkievič, Bialacki, Daškievič ci Labiedźka. Jak kaliści taksama Havieł i Mandeła, Marcin Luter Kinh i Handzi, Bykaŭ i Sacharaŭ, Niamcoŭ i Žyźnieŭski. Jany taksama ludzi, hrešnyja i z pravam na pamyłku. Ale my im abaviazanyja tym, što niejkija pravy ŭžo majem. I samaja razumnaja stratehija — kožnamu na svaim uzroŭni spakojna i paśladoŭna dapamahać takim ludziam.
