Usio mienš ludziej chodziać u cerkvy štotydzień. Pry hetym archirejaŭ robicca ŭsio bolš. Na siońnia ŭ Biełaruskim ekzarchacie Ruskaj pravasłaŭnaj carkvy ich naličvajecca 17. Heta kiraŭnik BPC, mitrapalit Minski i Zasłaŭski Pavieł, mitrapalit na pakoi Fiłaret i 15 jepiskapaŭ.
Tolki za apošnija dva hady Biełaruski ekzarchat pavialičyŭsia na troch ijerarchaŭ.
Uźnikła Maładziečanskaja i Staŭbcoŭskaja, Słuckaja i Salihorskaja, a taksama Lidskaja i Smarhonskaja jeparchii.
Palityku drableńnia jeparchij pravodzić patryjarch Kirył. Isnujuć roznyja mierkavańni, dziela čaho heta robicca. Dobrazyčliŭcy Kiryła kažuć, što takim čynam carkva sprabuje zrabić jepiskapaŭ bolš dastupnymi dla zvyčajnych ludziej. Niepryjacieli ž śćviardžajuć, što takim čynam Kiryła sprabuje ŭzvysicca nad astatnimi archirejami, źmianšajučy ich značeńnie.
Pra biełaruskich jepiskapaŭ kažuć, što heta aściarožnyja ludzi, jakija redka robiać publičnyja zajavy. Ź piatnaccaci jepiskapaŭ až šeść naradzilisia za miežami Biełarusi, dzieviaciora — tutejšyja.
Ruski mir u Viciebsku
Miesca naradžeńnia nie zaŭsiody pra niešta havoryć. Samym prarasijskim siarod biełaruskich jepiskapaŭ nazyvajuć Dźmitryja (Drazdova), jepiskapa Viciebskaha i Aršanskaha. Jamu 61 hod, jon rodam z Babrujska, pracavaŭ na drevaapracoŭcy ŭ Ivacevičach. U 1982 hodzie skončyŭ Maskoŭskuju duchoŭnuju akademiju.
Ad 1977 hoda Dźmitryj byŭ ipadyjakanam u patryjarcha Pimiena.
Ipadyjakan — heta taki słužka, jaki nosić za archirejem padčas słužeńniaŭ rypidu, padściłaje pad nohi arlec (kilimčyk), a taksama amyvaje ruki. U kancy isnavańnia SSSR jon byŭ «haściničnym» u Troicka-Sierhijevaj łaŭry ŭ Maskvie.
Ad 1989 jon uznačalvaje Viciebskuju jeparchiju. Mienavita pry joj znajšli prytułak mnohija prarasijskija aktyvisty, takija jak były čynoŭnik Andrej Hieraščanka. Jaho zvolnili ź dziaržaŭnaj słužby za admovu pryznavać niezaležnaść Biełarusi. Łukašenka nazyvaŭ hetaha čałavieka dyviersantam. Ciapier Hieraščanka pracuje redaktaram haziety Viciebskaj jeparchii «Našie pravosłavije», jakaja drukuje hutarki z bajevikami «DNR» i «ŁNR».
Na čarnasocienskich rasijskich sajtach viadomym źjaŭlajecca taki piersanaž, jak «viciebski dziak Anatol Šłykaŭ», jaki nazyvaje biełaruskich čynoŭnikaŭ «vorahami ruskaha śvietu» i abiacaje dziejničać «jak u Danbasie».
Jepiskap Arciemij i matuška Haŭryiła
Naviny ab prychilnikach «ruskaha śvietu» prychodzili i z Hrodzienskaj jeparchii. Adnak havorka nie pra archijepiskapa Arciemija (Kiščanku).
Prychilniki «ruskaha śvieta» ŭ Hrodnie hrupujucca vakoł manastyra Rastva Baharodzicy z matuškaj Haŭryiłaj (Hłuchavaj), jakaja viadomaja ŭsioj krainie praz kult kata Puška. Matuška aktyŭna prabivajecca da hrodzienskich čynoŭnikaŭ i siłavikoŭ.
Hrodzienskija pravasłaŭnyja niekalki razoŭ pryciahvali da siabie ŭvahu hramadskaści za apošni hod. «NN» pisała pra spartyŭna-patryjatyčnyja moładzievyja pravasłaŭnyja hurtki, dzie instruktarami byli zaprošanyja kazaki, što admaŭlajuć dziaržaŭnaść Biełarusi. A jašče ŭ Sapockinie prajšoŭ chresny chod ź impierskimi ściahami.
Jepiskap z dobraj adukacyjaj
Jepiskap Sierafim — carkoŭny intelektuał.
Asobna ŭ šerahu archirejaŭ staić jepiskap Babrujski i Bychaŭski Sierafim (Biełanožka). Jamu 42 hady, rodam jon z rasijskaha Jekaciarynburha, ale z 13 hadoŭ žyŭ u Babrujsku. U Biełanožki vydatnaja adukacyja, pryčym navučaŭsia jon va ŭniviersitecie Arystociela ŭ Sałonikach (Hrecyja), stažyravaŭsia ŭ Ciubinhienskim univiersitecie (Hiermanija), vyvučaŭ anhlijskuju movu ŭ Birminhiemskim univiersitecie.
Mienavita Sierafim najčaściej prysutničaje na katalickich imprezach ad imia Pravasłaŭnaj carkvy. Jepiskap ličyć: «U nas supolnyja kaštoŭnaści, jakija my niasiom u śviet, supolnaje jevanhielskaje śviedčańnie».
Niekali Biełanožka byŭ vykładčykam na fakultecie teałohii EHU, paśla — u BDU. Paśla chvaroby mitrapalita Fiłareta faktyčna zahadvaŭ spravami fakulteta.
Ajciec Sierafim adznačaŭsia i dastatkova śmiełymi ŭčynkami. Naprykład, jon ustaŭ na abaronu babrujskich aktyvistaŭ AHP, jakija sprabavali na Dziady ŭ 2011 ździejśnić chod ad Śviata-Nikolskaha chrama da pamiatnaha znaka achviaram stalinskich represij. Milicyja skłała pratakoły na ŭdzielnikaŭ mierapryjemstva.
Sierafim ža błasłaviŭ nastajaciela carkvy na abaronu aktyvistaŭ u sudzie. Sierafim viadomy taksama svaim pierakanańniem, što jak maha bolej maładych śviataroŭ pavinny iści ŭ manachi.
Skandał vakoł Stefana
Adnym z najbolš viadomych jepiskapaŭ BPC staŭ Stefan (Nieščaret), jepiskap Homielski i Žłobinski. Dva hady tamu jon akazaŭsia ŭ centry «hiej-skandału», jaki inicyjavaŭ viadomy teołah, dyjakan Kurajeŭ. Kurajeŭ tady nadrukavaŭ šerah rasśledavańniaŭ pra hiej-łobi ŭ pravasłaŭnaj carkvie. Jon apublikavaŭ niekalki dopisaŭ, u jakich Stefan abvinavačvajecca ŭ razbeščvańni maładych sieminarystaŭ. Nijakaj publičnaj reakcyi carkvy nie było. Tym nie mienš śćviardžali, što Alaksandr Łukašenka musiŭ uznaharodzić jepiskapa premijaj «Za duchoŭnaje adradžeńnie», adnak u apošni momant pieradumaŭ.
Stefan Homielski nie tak daŭno byŭ u centry skandału.
Biełaruski pravasłaŭny błohier, śviatar Alaksandr Šramko spračaŭsia z Kurajevym pa hetym pytańni. Kab vystaŭlać takija źviestki, treba mieć nieasprečnyja dokazy, pisaŭ jon. U Kurajeva takich nie było.
Da jepiskapa Stefana ŭ Homieli, sapraŭdy, staviacca pa-roznamu. Adny jaho chvalać mocna, inšyja nie lubiać. Być jepiskapam Homielskim paśla nabožnaha starca, usimi šanavanaha Arystarcha, Stefanu niaprosta. Dyj uvohule ŭ carkvie chapaje ŭłasnych pletkaroŭ i zajzdrośnikaŭ.
Favaryty Fiłareta
Jepiskap Brescki i Kobrynski Iaan (Chama) zrabiŭ sabie imklivuju karjeru. Jaho nazyvali «šerym kardynałam BPC» časoŭ mitrapalita Fiłareta. Jon nie słužyŭ śviatarom u prychodach, a adrazu staŭ supracoŭnikam Minskaj jeparchii, a praź niejki čas i jaje sakratarom — u 30 usiaho hadoŭ. Da hetaha sakratarami jeparchii stanavilisia tytułavanyja, maścityja śviatary, a nie moładź. U Minsku Iaan nažyŭ niamała vorahaŭ. Iaan, jak, darečy, i Stefan, pachodzić rodam z Ukrainy, a mienavita ź Lvoŭskaj vobłaści.
Antonij — samy małady biełaruski jepiskap.
Jašče bolš imklivuju carkoŭnuju karjeru zrabiŭ Antonij (Daronin), jepiskap Słucki i Salihorski. Heta samy małady archirej BPC, jamu 35 hadoŭ. Jon naradziŭsia ŭ Baku, ale z šaści hadoŭ žyvie ŭ Biełarusi. Vučyŭsia jon u Šviejcaryi. Antonij taksama nie byŭ śviatarom na prychodach. I jon taksama byŭ asabistym sakratarom mitrapalita Fiłareta. Trapić na pryjom da Fiłareta možna było tolki praz Antonija. Na takoj pasadzie chočaš nie chočaš, a zasłužyš niamała niepryjacielaŭ. Pry novym mitrapalicie Paŭłu ŭ pačatku 2015 hoda adbyłasia chiratonija Daronina ŭ jepiskapy.
Antonija adznačajuć jak adnaho z najbolš inicyjatyŭnych ijerarchaŭ.
Suprać unii i Zachadu
Pra archijepiskapa Pinskaha i Łuninieckaha Stefana (Korzuna) kažuć, što jon daŭno siabruje z upaŭnavažanym pa spravach relihij i nacyjanalnaściaŭ Leanidam Hulakam.
Archijepiskap Navahrudski i Słonimski Huryj «vajuje» z Zachadam
Imidž fundamientalista maje archijepiskap Navahrudski i Słonimski Huryj (Apalko). Jon nikoli nie vyłučaŭsia dypłamatyčnaściu. Mienavita Huryj viadomy publičnaj krytykaj unijataŭ. Mienavita Huryj najčaściej beścić «antychryścijanskaje» zachodniaje hramadstva. Naprykład, jon raspaŭsiudžvaŭ vydumki pra pomnik Satanie ŭ ZŠA, pra juvienalnaje zakanadaŭstva skandynaŭskich krain. Pry hetym ni słovam nie kaža pra duchoŭnyja ŭstoi ŭłasna ŭ Biełarusi, jakaja zajmaje pieršyja pazicyi ŭ Jeŭropie pa kolkaści zabojstvaŭ, pa ŭžyvańni ałkaholu, pa abortach. Demakratyju ž jon nazyvaje šyrmaj, praź jakuju sprabujuć naviazać čužuju nam maral.
Jepiskap Vienijamin atrymaŭ 12 studzienia ŭznaharodu z ruk Łukašenki, fota president.gov.by.
Jepiskapa Barysaŭskaha i Marjinahorskaha Vieńjamina (Tupieku) našy surazmoŭcy nazyvajuć čałaviekam pamiarkoŭnym, malitoŭnym. Jon byŭ siarod tych ijerarchaŭ BPC, chto adkryta vykazaŭsia suprać śmiarotnaha pakarańnia ŭ Biełarusi.
Jak bačym, biełaruskija pravasłaŭnyja ijerarchi — ludzi roznyja. Jość siarod ich dahmatyki, jość ciemrašały, ruskija šavinisty, jość i prychilniki samakiravanaści Biełaruskaj carkvy. Adnak ad jepiskapaŭ u ciapierašniaj situacyi mała što zaležyć, bo ŭsie ryčahi ŭłady naležać Maskvie, patryjarchu. I mitrapalit Fiłaret, i mitrapalit Pavieł — rodam nie ź Biełarusi i nijak nie byli ź Biełaruśsiu źviazanyja da svajho pryznačeńnia.
U toj ža čas siarod biełaruskich jepiskapaŭ niama pakul vyraznaha publičnaha lidara, pryznanaha ŭ hetaj jakaści hramadstvam i za miežami svajoj jeparchii. Tamu ciažka skazać, na kaho ź ich zmoža abapiercisia Alaksandr Łukašenka ŭ svaim žadańni dabicca dla biełaruskaha pravasłaŭja bolšaj samastojnaści.
Poŭny śpis jepiskapaŭ BPC
Dzimitryj (Drazdoŭ), Viciebski i Aršanski — 62 hady, naradziŭsia ŭ Babrujsku
Stefan (Korzun), Pinski i Łuniniecki — 71 hod, vioska Korzuny, Červieński rajon
Arciemij (Kiščanka), Hrodzienski i Vaŭkavyski — 63 hady, Minsk
Huryj (Apalko), Navahrudski i Słonimski — 59 hadoŭ, pasiołak Lnozavod, Połacki rajon
Fieadosij (Bilčanka), Połacki i Hłybocki — 72 hady, Batumi (Hruzija)
Safronij (Juščuk), Mahiloŭski i Mścisłaŭski — 64 hady, vioska Kacielnia-Bajarskaja, Brescki rajon
Iaan (Chama), Brescki i Kobrynski — 52 hady, Lvoŭskaja vobłaść (Ukraina)
Stefan (Nieščaret), Homielski i Žłobinski — 49 hadoŭ, Čarnihaŭskaja vobłaść (Ukraina)
Sierafim (Biełanožka), Babrujski i Bychaŭski — 42 hady, Śviardłoŭsk (Rasija)
Leanid (Fil), Turaŭski i Mazyrski — 55 hadoŭ, Chmialnickaja vobłaść (Ukraina)
Vienijamin (Tupieka), Barysaŭski i Marjinahorski — 47 hadoŭ, Łuniniec
Pavieł (Cimafiejenkaŭ), Maładziečanski i Staŭbcoŭski — 52 hady, Mahiloŭ
Antonij (Daronin), Słucki i Salihorski — 35 hadoŭ, Baku (Azierbajdžan)
Parfiryj (Pradniuk), Lidski i Smarhonski — 45 hadoŭ, Padleśsie, Kobrynski rajon
Piatro (Karpusiuk), Dziatłaŭski — 56 hadoŭ, Brest
