«Usie hości dziviacca i pačynajuć uśmichacca i, viadoma, zachaplacca, kali bačać naš padjezd», — z honaram kažuć žychary doma.
Susiedzi vyrašyli, što i padjezd taksama pavinien być utulnym. Jany sabralisia, abmierkavali ideju i razam upryhožyli ahulnyja pamiaškańni doma da Novaha hoda: zbudavali kamin, paviesili hirlandy, namalavali karciny i pastavili jalinku.
«Susiedzi sabrali cacki, štości dakupili, ale ŭsio astatniaje zrabili svaimi rukami. Kamin atrymaŭsia sa staroj skrynki z-pad televizara, a jołačnyja cacki prynieśli žychary, — kaža staršynia tavarystva Śviatłana Łatyš. — My vyrašyli, što i ŭ padjeździe pavinna być pryhoža i ŭtulna».
Nakont taho, što ŭsiu hetuju pryhažość chtości moža skraści, žychary nie chvalujucca, bo ŭ padjeździe jość videakamiery.
